☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧
☙❤❧

LuxDei.StudiumSacrum to PEWNA STRONA INTERNETU na LuxDei.pl

/Jesteś tutaj: LuxDei ≫ Osobliwości informacyjne dające do myślenia

Osobliwości informacyjne dające do myślenia

•••

W osobistym awansie duchowym (zagajenie)

Wiedza to awans.
Wiedzę zdobywa się w wyniku poznania.
Zakres poznania zależy od poziomu ciekawości.
Ciekawość jest szlachetną siostrą ciekawskości.
Ciekawskość prowadzi do wścipskości.
Wścipskość rodzi plotkę.
Plotka degraduje.
[mr]:
Aforyzmy i sentencje niewirtualne człowieka piśmiennego:
Ciekawość/ciekawskość, 2009

Żyjemy w społeczeństwie konsumpcyjno-informacyjnym. Nowe technologie kształtują naszą codzienność. Szybki postęp niemal w każdej dziedzinie życia odciska coraz wyraźniejsze piętno na naszej egzystencji. Na naszych oczach dokonują się zmiany (nie tylko naukowo-techniczne), o których jeszcze kilka dziesięcioleci wcześniej można było dowiedzieć się jedynie z książek lub filmów science fiction. Wczorajsza fantastyka naukowa staje się realną teraźniejszością. Podróżujemy szybciej, zaglądamy dalej i głębiej, budujemy wyżej, kreujemy śmielej... To jest oczywiście optymistyczny sposób widzenia skutków ludzkiej działalności. Pesymistyczny natomiast podkreśla nadmierną eksploatację naszej planety oraz (bezmyślne i nieodwracalne) niszczenie środowiska naturalnego.
"Ważne jest jednak, aby wszystko co z Bożą pomocą postanowimy, było głęboko zakorzenione w kontemplacji i w modlitwie. Żyjemy w epoce nieustannej aktywności, która często staje się gorączkowa i łatwo może się przerodzić w «działanie dla działania». Musimy opierać się tej pokusie i starać się najpierw «być», zanim zaczniemy «działać». Przypomnijmy tu słowa, jakimi Jezus napomniał Martę: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba [mało albo] tylko jednego» (Łk 10, 41-42)" [11] [◀].
Niestety w naszym obecnym pędzie (nano)cywilizacyjnym często zapominamy o Bogu, spychamy Go z należnego Mu piedestału, a nawet żyjemy tak jakby Boga w ogóle nie było. Izolujemy się nie tylko od Boga i Jego Słowa, ale także od ludzi (zwłaszcza potrzebujących), uciekając do naszych "małych", wirtualnych światów, w których funkcjonujemy jak cyberjednostki na pustyni ego-człowieczeństwa. Jaką wyznajemy zasadę? Jeśli nie ma nas w Internecie, to znaczy, że nie istniejemy (sic!). I czego szukamy? Spełnienia w niespełnieniu? Sensu w bezsensie? Informacji w szumie dezinformacji? Wielu ma jednak dość wszechobecnej obłudy i hejtu, który jak lawina agresywnej ignorancji przetacza się przed naszymi oczyma (nie tylko na forach internetowych), budząc zażenowanie i sprzeciw.

Czasami udaje się nam trafić w cyberprzestrzeni na informacje (z punktu widzenia medialnych kreatorów tzw. głównego nurtu) dość osobliwe, które zwykłemu zjadaczowi chleba (jak ja) każą zatrzymać się i pomyśleć. W ten sposób i ja (w swym względnym otwarciu na wiedzę), zbierając okruchy z biesiadnego "stołu" współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego, gromadzę drogocenne ziarna, tj. Osobliwości informacyjne dające do myślenia, którymi chcę się z tobą — drogi Internauto — podzielić. Ufam, że staną się one dla nas nowym zasiewem zdrowej (bo służącej rozeznaniu) ciekawości chrześcijańskiej w osobistym awansie duchowym.

[mr]

Biblia — tym piękniejsza, im lepiej rozumiana

"Czy możemy sobie postanowić, że będziemy sięgać po najważniejsze ze wszystkich spisanych orędzi, po Słowo Boże, Biblię Świętą, że będziemy ją poznawać i starać się do niej stosować? Na jej kartach znajdujemy rozwiązanie wszystkich problemów, jakie kiedykolwiek trapiły człowieka".
Ronald Reagan
40. prezydent USA

Biblia czyli Pismo Święte, księgi Starego i Nowego Testamentu. To przede wszystkim zbiór ksiąg religijnych, ogromnie ważnych dla dwóch wielkich religii: judaizmu i chrześcijaństwa. Biblia zawiera 73 księgi: 46 Starego Testamentu i 27 Nowego Testamentu.
Słowo biblia pochodzi z języka łacińskiego i znaczy książka. Natomiast słowo testamentum (również pochodzące z łaciny) oznacza przymierze, na mocy którego Bóg zobowiązuje się obdarzyć ludzi, oczywiście pod pewnymi warunkami, szczególnymi dobrami, wszystkich tych, którzy stają się Jego ludem.
Stary Testament zawiera dzieje przymierza Boga z ludźmi zawartego z Noem, Abrahamem, Mojżeszem oraz Dawidem. Nowy Testament natomiast nie unieważnia Starego Przymierza, ale ostatecznie je wypełnia poprzez życie i działalność Jezusa Chrystusa.

Księgi biblijne powstawały na przestrzeni wielu wieków, dlatego też posiadają wielu różnych autorów. Biblię spisano w języku hebrajskim i greckim. W czasach Jezusa używano powszechnie w Palestynie języka aramejskiego zbliżonego do języka hebrajskiego.
Zarówno Żydzi jak i Chrześcijanie uważają, że Stary i Nowy Testament napisano pod natchnieniem działającego Boga.
Biblia powstawała dłużej, niż historia Polski, a mianowicie w ciągu czternastu wieków. Odzwierciedla zatem historię, wiedzę oraz obraz świata i sposób życia ludzi, którzy ją pisali, a także dla których była pisana.
Najdawniejszym tłumaczeniem jest przekład Starego Testamentu pochodzący z III-II w. p.n.e. zwane po prostu Septuaginta czyli tłumaczenie "siedemdziesięciu". W latach 250-150 przed Chrystusem powstał przekład z języka hebrajskiego na grecki, sporządzony w Aleksandrii dla Żydów nie władających innym językiem. Sporządzony — jak głosi legenda — przez siedemdziesięciu tłumaczy, a ściślej przez siedemdziesięciu dwóch.
Pełnego przekładu Biblii, tzw. Wulgaty, dokonał na przełomie IV i V w. n.e. prawdopodobnie św. Hieronimi. To zadanie zlecił mu papież Damazy, a chodziło najpierw o poprawienie tłumaczenia starołacińskiego w oparciu o najlepsze kodeksy greckie. Święty Hieronim przełożył Stary Testament z hebrajskiego i tym samym Wulgata zyskała uznanie w całym katolickim świecie jako oficjalny tekst Biblii. Sobór trydencki obradujący w XVI w. uznał ten przekład za tekst obowiązujący w kościele rzymsko-katolickim (patrz Nova Vulgata).
Biblia ukazuje jaki jest sens świata i życia ludzkiego, ukazuje jakie jest znaczenie świata i człowieka w relacji do Absolutu, do Boga Stwórcy wszystkich rzeczy. Nie wyjaśnia jednak z czego rzeczy się składają, lecz ukazuje jakie jest ich znaczenie we wszechświecie. Nie jest ona księgą naukową, lecz księgą mądrości, mądrości życia. Według teologów katolickich ukazuje zamysł Boży w stosunku do człowieka na przestrzeni całej ludzkiej historii — od stworzenia świata, poprzez losy Abrahama i proroków, aż do czasów Chrystusa i apostołów. Biblia jest więc historią "ludu Bożego" i wszelkich religijnych związków człowieka z Bogiem. To nie historia jednego konkretnego narodu, lecz historia ówczesnego świata.
Dziś szczególną czcią otoczony jest Nowy Testament, ponieważ opisuje on niezwykłe życie, cuda i nauka Jezusa Chrystusa. Księga ta jest świadectwem bolesnej Jego Męki i chwalebnego Zmartwychwstania oraz Wniebowstąpienia Jezusa, a więc Jego triumfu nad śmiercią i wszelkim złem. Nowy Testament jest Dobrą Nowiną głoszoną wszystkim narodom i wszystkim ludziom. Nowy Testament składa się z czterech Ewangelii, Listów Apostolskich, Dziejów Apostolskich oraz Apokalipsy św. Jana. Autorami Ewangelii są: Marek, Łukasz, Mateusz i Jan. Należeli oni do najbliższego otoczenia Jezusa i odegrali wyjątkową rolę w pisaniu i powstawaniu Dobrej Nowiny. Wszyscy oni czerpali jednak z ustnych przekładów i spisanych wypowiedzi Jezusa, a Mateusz, Łukasz oraz Jan korzystali z powstałej jako pierwszej Ewangelii według św. Marka.
Pismo Święte jest jak obszerny list Boga do człowieka, z którego płynie jednoznacznie Dobra Nowina. Jak wspaniały to List możesz przekonać się osobiście. Ale do tego potrzeba chęci, czasu i cierpliwości. Człowiek, żeby mógł przeczytać Pismo Święte, powinien najpierw nauczyć się czytać; żeby je zrozumieć, musi nauczyć się myśleć; żeby mógł uwierzyć, musi poznać. Pierwszym zaś krokiem do poznania jest przełamanie w sobie nieufności. Wystarczy zatem: zaufać..., zaprosić..., pokochać. Najpierw nieśmiało, pokonując Łaską naturalny lęk przed nieznanym, a potem to już... całym sercem, całym umysłem, całą duszą — całym sobą. To przecież tak niewiele — tylko zaufać, zaprosić, pokochać — a jakże wiele zarazem, bo... całym sobą..., a bliźniego swego jak siebie samego.
Dlaczego to takie ważne? Wszak najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości: najpierw Boga, potem samego siebie i wreszcie bliźniego.
Dlaczego właśnie w takiej kolejności? Bo człowiek nie jest w stanie kochać siebie czy kogokolwiek innego, nie kochając Boga. Bo nie ma innej miłości niż ta, która pochodzi od Boga. Dopiero kochając siebie w Bogu żywym i prawdziwym, można kochać prawdziwie innych ludzi — czyli dzielić się z nimi Bożą miłością.

[mr]

☙❤❧

13-tka — liczbą Maryjną

"Wierzymy w czarne koty, pechowe trzynastki i drabiny stojące nam na drodze. Nakręcamy strach, który gdzieś w środku udaje nieobecnego. A potem własne błędy usprawiedliwiamy złośliwym zrządzeniem losu".
autor nieznany

Któż z nas odważyłby się przejść pod drabiną, postawić buty na stole, podać przez próg rękę na powitanie lub pożegnanie, albo zawrzeć małżeństwo w piątek trzynastego? Chyba jednak rzadko kto (sic!), a przecież jesteśmy katolikami i żyjemy w katolickim kraju, w którym swój katolicki światopogląd deklaruje niemal 98% rodaków. Dlaczego zatem powszechnie uważa się, że wyżej wymienione czynności/sytuacje (i niektóre inne) przynoszą pecha? Skąd w nas tyle wiary w rzeczy nie do wiary? Czy to efekt wychowania (przykad idzie z góry, a więc m.in. od rodziców), czy może zwykłej naiwności połączonej ze źle pojmowaną ostrożnością lub, jak wolą inni, z chorym pragmatyzmem?
Jakakolwiek jest tego przyczyna zabobony mocno tkwią w świadomości wielu, a tzw. szara codzienność częściej uczy ich jak i kiedy należy "zabezpieczać" się przed pechem, niż tego, że najwyższy czas zerwać z przesądami. I to tak na dobre: radykalnie i bezpowrotnie.
Zadbajmy od zaraz o to, by nasz katolicyzm — jakże często zubożony zabobonem i ezoteryką — na nowo mógł się stać zdrowy i czysty poprzez codzienne wzrastanie i dorastanie «do miary wielkości według Pełni Chrystusa» (por. BT, Ef 4:13).
Proponuję zamienić "pechową trzynastkę" na 13-tkę Maryjną! Dlaczego? Animacja umieszczona obok zawiera materiał do głębszego zastanowienia. Polecam!

[mr]

☙❤❧

Św. Malachiasz o papieżach

"In persecutione extrema S.R.E. sedebit Petrus Romanus, qui pascet oves in multis tribulationibus: quibus transactis civitas septicollis diruetur, & Iudex tremendus iudicabit populum suum. Finis".

"W czasie najgorszego prześladowania Świętego Kościoła Rzymskiego, [na tronie] zasiądzie Piotr Rzymianin, który będzie paść owce podczas wielu cierpień, po czym miasto siedmiu wzgórz [Rzym] zostanie zniszczone i straszny Sędzia osądzi swój lud. Koniec".

Św. Malachiasz:
Lignum Vitae (1595)

"Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie".
(KKK 2115 nn.)

Św. Malachiasz (biskup) miał wiele wizji dotyczących pontyfikatów papieży. Niestety wiele z nich już się spełniło. Dlaczego zatem niestety? Ponieważ przepowiedział on, że po Janie Pawle II będzie tylko dwóch papieży. Potem to już tylko ... Sąd Ostateczny.
Istnieją dwie wersje przekazu dotyczące powstania i odnalezienia tychże przepowiedni:

Pierwsza mówi o tym, że przepowiednie zostały spisane w 1595 roku przez benedyktyńskiego zakonnika Arnoldo de Wion z klasztoru św. Justyny w Padwie.
Druga zaś o tym, że kiedy św. Malachiasz po raz pierwszy ujrzał Wieczne Miasto (Rzym), a wydarzyło się to na początku XII wieku, upadł na kolana i doznał wizji, podczas której zobaczył 111 papieży, aż po dzień Sądu Ostatecznego. Spisał on swą wizję, wymieniwszy (w jej ostatniej części) 112 papieży, poczynając od współczesnego mu papieża Innocentego II. Jemu to właśnie Malachiasz przekazał swój rękopis, który wkrótce na polecenie Ojca Świętego schowano w watykańskiej bibliotece, aby został odnaleziony dopiero w 1595 roku.

Bez względu jednak na to, którą wersję preferujemy, obie zostały wnikliwie skonfrontowane przez specjalną komisję watykańską z przepowiedniami Sybilli i Nostradamusa. Okazało się, że te trzy źródła przepowiadają bardzo zbliżone do siebie okoliczności upadku Kościoła i końca świata.
Według przepowiedni św. Malachiasza koniec świata ma nastąpić ok. 2025 roku, a jego nadejście mają poprzedzać 4 opisane poniżej pontyfikaty papieży. Ci czterej ostatni papieże zostali przez świętego wizjonera-biskupa nazwani odpowiednio:

De medietate lunae - z połowy Księżyca,
De labore solis - z trudu Słońca,
Gloria olivae - chwała drzewa oliwnego,
Pietro Romano - Piotr rzymianin.

Początek końca Kościoła Katolickiego miał się rozpocząć od papieża "księżyca", którego rządy trwały bardzo krótko (przez ok. miesiąc księżycowy) z powodu nagłej śmierci. Nazwa związana z połową Księżyca najprawdopodobniej dotyczy dat początku i końca pontyfikatu Jana Pawła I. Przypadały one bowiem na dni/noce "sierpu ubywającego" i dni/noce "sierpu przybywającego", a więc poprzedzone i poprzedzające te fazy Księżyca, w których widać połowę jego tarczy.
Trud Słońca sugeruje, że ów papież miał urodzić się w ważnym dniu kalendarza słonecznego oraz podróżować po całym świecie jak Słońce po nieboskłonie. Ten opis idealnie pasuje do Jana Pawła II, który urodził się 18 maja 1920 roku (w dniu zaćmienia słońca) oraz przez cały pontyfikat pielgrzymował po świecie, działając w duchu ekumenizmu.
Następnym papieżem miał być Ojciec Święty określony jako chwała drzewa oliwnego, za którego na świecie miała rozwinąć się bardzo silnie wiara w zjawiska paranormalne. Miała być to "nowa religia" (New Age). Słowa "chwała oliwki" od dawna wiązano z ciemnym kolorem oliwki, co miałoby znaczyć, że papież będzie czarnoskóry. Benedykt XVI czarnoskóry nie jest, ale na tarczy jego herbu papieskiego obok muszli i niedźwiedzia widnieje ukoronowana głowa człowieka o czarnej lub oliwkowej skórze. Ten papież miał przenieść się tymczasowo do jednego z miast włoskich (Castel Gandolfo), aby skąd już nie powrócić do Rzymu (abdykacja Benedykta XVI).
Papieże mojego życia

Ostatnim papieżem, (wg św. Malachiasza) ma być Piotr Rzymianin — Papież Apokalipsy. Będzie on świadkiem ostatecznej walki Chrześcijaństwa z Muzułmanami. Mają wywiązać się również konflikty maoistyczno-buddyjskie. Największym z konfliktów ma być wojna chińsko-indyjska. Następnie ma się pojawić Antychryst, czyli szatański odpowiednik Jezusa Chrystusa, aby m.in. odsunąć od władzy (przewodnictwa duchowego) mędrców Indii i Tybetu, oraz ujarzmić tłumy, czyniąc rzeczy podobne do cudów. Szatan obdarzy bestię całą swą ciemną mocą. Antychryst z 200 milionową armią oraz siłą szatana ma ruszyć na Zachód (cywilizację zachodnią). Rzym ma polec, a wraz z nim ostatni papież. Świat ma zostać oczyszczony w płomieniach.
*** Wizja św. Malachiasza u wielu budzi niepokój, gdyż na naszych oczach przepowiednia się spełnia (jeśli nie dosłownie, to przynajmniej koresponduje z rzeczywistością w dającym do myślenia zakresie). Zastanawiającym jest fakt wyboru na Stolicę Piotrową papieża Franciszka. Czy zatem Franciszek jest "Piotrem Rzymianinem"? A może brak numeru przy ostatnim zapisie na Lignum Vitae (rękopisie Arnoldo Wion z 1595 r.) może sugerować, że przed Papieżem Apokalipsy nastąpi jeszcze dowolna liczba innych papieży (z których pierwszym lub jedynym miałby być papież Franciszek). Byłoby to poniekąd zgodne z innymi przepowiedniami (np. u Sybilli czytamy: "Jeśli dobrze czynić będą i Bogu posłuszeństwo oddadzą, On doda im lat; jeśli zaś Boga obrażać będą i w grzechach brnąć, Bóg odpłaci im, skracając liczbę lat istnienia świata").
Przepowiednię św. Malachiasza można zatem traktować jako listę papieży od Piotra do Benedykta XVI, z dodatkową notką na temat tego, który będzie ostatni.
Pytania o przyszłość naszego świata są tym bardziej uzasadnione, gdyż Biblia również zawiera liczne informacje na ten temat.
Cóż zatem pozostaje? Czy mamy biernie czekać na przepowiadany koniec starego, a początek nowego świata?
Niezależnie od wiarygodności przepowiedni św. Malachiasza powinniśmy żyć tak jakby czas paruzji był bliski, bo już od dwóch tysięcy lat żyjemy w czasach ostatecznych.
Niepojęty w swych zamysłach Boże, którego Świętość, Sprawiedliwość i Miłosierdzie są pomnożone przez transcendencję, wielbię Cię i dziękuję Ci za kolejną szansę. Niech przykład Papieża Franciszka dla wielu będzie zaraźliwy. Zwłaszcza dla osób konsekrowanych. Amen.

[mr]

☙❤❧

Trwa gehenna chrześcijan

"Wtedy wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów, z powodu mego imienia".
BT, Mt 24:9

"A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich. Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom". BT, Mr 13:9-10

Sytuacja na świecie jest wręcz zatrważająca. Ilustruje to następująca mapka. Jeśli chcesz pomóc prześladowanym chrześcijanom — tutaj możesz dowiedzieć się jak to zrobić?
Niestety na starym kontynencie sytuacja chrześcijan również jest zła, a to za sprawą antykatolicyzmu XXI w. Pochylmy się więc nad tym problemem razem z ekspertami, tj. księżmi: W. Dorszem i A. Jacyniakiem.

W Europie obecnie narasta uprzedzenie, niechęć, a nawet nienawiść do chrześcijaństwa w powiązaniu ze stopniową marginalizacją społeczną chrześcijan do tego stopnia, że niektórzy mówią o modzie na antykatolicyzm. Rosa Alberoni, prof. socjologii z Mediolanu, w książce o znamiennym tytule Wygnać Chrystusa, pisze wprost o ideologiczno-religijnej wojnie świadomie rozpętanej przeciwko Chrystusowi w łonie cywilizacji uważanej dotychczas za chrześcijańską. W tym kontekście w 2003 r. pojawił się termin chrystianofobia, rozumiany najpierw jako fenomen polegający na usunięciu chrześcijaństwa z tekstów konstytucyjnych Unii Europejskiej, a następnie jako określenie nieuzasadnionego, niewytłumaczalnego, irracjonalnego strachu i wrogości w stosunku do chrześcijaństwa.
Zjawisko chrystianofobii jest ściśle związane z dominującym dziś w Europie nurtem laicyzmu i usiłowaniem narzucenia jej dyktatury relatywizmu, określonej przez papieża Benedykta XVI jako choroba atakująca społeczeństwo i kulturę europejską. Współczesna ideologia moralnego liberalizmu i relatywizmu, która podobnie jak wcześniej systemy totalitarne, dąży dziś do odcięcia człowieka od jego historii, kultury, świata wartości i zastąpienia religii nową religią laicką z jej dogmatami politycznej poprawności, za swojego głównego wroga uznaje chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki. Dzieje się tak dlatego, że stanowi on najpotężniejszą siłę stającą w obronie życia ludzkiego, rodziny i godności osoby, sprzeciwiając się w ten sposób wszelkim próbom manipulacji człowiekiem i głosząc, że nie wszystko, co jest technicznie możliwe, jest moralnie dopuszczalne.
To, co uległo zmianie w Europie po upadku komunizmu, to nie zmiana nastawienia do religii ani powody wrogości do niej, ale sposób walki z nią przez rezygnację z terroru i zastąpienie go bardziej subtelnymi formami przy pozornym poszanowaniu wolności i tolerancji. Autorka Eseju o człowieku późnej nowoczesności, Chantal Delsol, napisała: Można próbować usunąć religię, zabijając księży lub burząc kościoły, ale taka próba jest na ogół skazana na porażkę, bo żarliwość religijna rośnie wraz z prześladowaniami. Natomiast skuteczność będzie większa, kiedy spróbujemy usunąć religię, ośmieszając ją i sprowadzając do rangi zachowania odpowiedniego dla australopiteka, utożsamiając Kościoły z sektami. Tak przedstawia się każde zachowanie i każdą instytucję, których chce się pozbyć. Historia uczy, że o ile terror jest skuteczny na krótką metę, o tyle taktyka ośmieszania pozwala osiągnąć te same cele, ale na głębszym poziomie (...). To prawda, że również totalitaryzmy wykorzystywały sarkazm. Ale sam terror, chociaż czynił życie bolesnym lub nie do zniesienia, umacniał ofiary w poczuciu ich praw. Tymczasem ostentacyjna tolerancja, za którą kryje się kpina, tłumi opór w sposób bardziej niezawodny niż jakikolwiek przymus.

ks. Witold Dorsz,
ks. Aleksander Jacyniak SJ

☙❤❧

Wzrost / Thrive [ Napisy PL] 2:12:02

"Jeśli chcesz zmienić świat, zacznij od siebie".
"Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie".
M. K. Ganghi

Nie jest to film o tematyce religijnej, choć doskonale uzupełnia światopogląd współczesnego człowieka stojącego "na rozdrożu". Nie jest to film o rzeczach nadprzyrodzonych, choć przez liczne odniesienia do sfery ducha umożliwia człowiekowi myślącemu, zanurzonemu w swojej doczesności, zrozumieć mechanizm działania cywilizacji i palącą konieczność ogólnoludzkiego rozwoju duchowego. Nie jest to film natarczywie drążący emocje człowieka, choć przez "ujawnienie" wielu skrzętnie skrywanych dotąd faktów z dziedzin: ekonomii, bankowości, polityki, nauki, techniki, itd. — krótko mówiąc ogólnie rozumianej gospodarki światowej — może poruszać dogłębnie i porusza, niosąc jednocześnie bardzo pozytywne przesłanie. Jest ono oparte na zasadach pokojowego współistnienia i wielopłaszczyznowego rozwoju człowieka, począwszy od jego duchowości, a kończywszy na nowej technologii, tj. wykorzystaniu wolnej i darmowej energii.

Skoro już wiemy o czym ten film nie jest, warto napisać o czym jest. Wyraża to refleksja, która towarzyszy mi od zakończenia pierwszego seansu video: obecnie funkcjonujący bezduszny system zbudowano na kłamstwie, strachu i bezwzględnej dominacji nielicznych nad pozostałymi; teraz dla rozwoju duchowego wszystkich potrzeba czystej miłości, a dla postępu technologicznego — czystej energii.

Polecam film pt. "Thrive" (ang. Wzrost), który daje do myślenia, ale nie prowokuje do odwetu, prezentując m.in. następujące wypowiedzi:
• Foster Gamble: "[...] naszym podstawowym kompasem jest nasz duchowy wewnętrzny głos. Gdy nauczymy się wyciszać szum i wzmacniać wewnętrzny sygnał, wówczas możemy lepiej usłyszeć głos, który naturalnie wie i oferuje mądre wskazówki".
• Angel Kyodo Williams: "Mamy w sobie wewnętrzne życie, które prawdziwie prowadzi nas, nawigując, byśmy nie zgubili określonego kierunku. Jeśli w swym wnętrzu masz dobrego Przewodnika, któremu ufasz, to osiągnięcie celu, do którego zmierzasz jest możliwe dzięki istnieniu twojej dobrej relacji z twoim wewnętrznym Przewodnikiem. Gdy rozwijamy tę duchową relację, zachodzi zjawisko synergii [współdziałania różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań], a relacja staje się symbiotyczna [ścisła i konieczna]. Wówczas nasza duchowość staje się bardziej powiązana z celem, do którego zmierzamy, a my łatwiej możemy go osiągnąć".
Życzę głębokich i twórczych przemyśleń w trakcie i po obejrzeniu filmu, który uzupełnia, umożliwia i porusza.

[mr]

☙❤❧

Akiane - cudowne dziecko Boga

"... Nothing has prepared us for Akiane!" (ang.: "... Nic nie przygotowało nas na Akiane!") Lou Dobbs, Lou Dobbs Show, CNN 2006 [10] [◀]
"Cudowne dziecko, to zazwyczaj dziecko rodziców o bujnej wyobraźni". Jean Maurice Eugene Clément Cocteau

Trudno się nie zgodzić z punktem widzenia Jeana Cocteau, który na pewno wiedział co mówi, ponieważ jako poeta, dramaturg, reżyser filmowy, scenograf, malarz, a także choreograf sceniczny i menedżer bokserski był doskonałym obserwatorem i jak mało kto znał się na ludziach. Jednak w przypadku Akiane Kramarik (to właśnie na niej chcę obecnie skupić swoją uwagę), jeśli można mówić o wyobraźni, to tylko używając słów: cudowna, wspaniała, niezwykła, genialna. Te przymiotniki (w zasadzie) są adekwatne do wszystkiego, co wiąże się z osobą Akiane, która, jak sama mówi o sobie, otrzymała cudowny dar od Boga, tj. niezwykły talent malarski. Moim zdaniem otrzymała coś jeszcze.

Zanim wyjaśnię na czym polega niezwykłość jej talentu malarskiego, kilka informacji celem wprowadzenia. Otóż Akiane Kramarik urodziła się 9 lipca 1994 roku w USA, w Mount Morris, w stanie Illinois. Jej matką jest Litwinka, a ojcem Amerykanin. Już jako kilkuletnia dziewczynka Akiane okazała się par excellence cudownym dzieckiem. A wszystko zaczęło się, gdy w wieku 4 lat wzięła do ręki kartkę papieru i, szkicując, wykonała ołówkiem swój pierwszy w życiu rysunek — autoportret. Potem były kolejne portrety oraz rysunki ludzi i zwierząt. Wszystkie wykonane z niezwykłą (jak na 4-5-latkę) precyzją i wrażliwością.
W wieku 6 lat Akiane chwyciła za pędzel i farby. Spod jej małych rączek zaczęły wychodzić przedziwne obrazy, wzbudzające zainteresowanie i refleksje u oglądających. Zaczęto o niej pisać i mówić. W mediach (nie tylko amerykańskich) zaczęły pojawiać się informacje o małej malarce, która, będąc samoukiem, zadziwiała swą niedziecięcą sztuką. Poza tym opowiadała (i dalej to czyni), że to Bóg ją prowadzi, a wizje i obrazy jakie przenosi na płótno otrzymuje od Niego nie tylko w snach, ale i na jawie.
Na początku było to wielkim zaskoczeniem dla członków jej rodziny, która wcale nie należała do religijnych, a więź z Panem Bogiem uzyskała dzięki Akiane, widząc w niej namacalny dar Niebios. Akiane mówi, że jej sztuka jest inspirowana wizjami z nieba i osobistym połączeniem się z Bogiem. Specjaliści zaś klasyfikują ją jako doskonałe połączenie realizmu, ekspresjonizmu i sztuki religijnej.
Duchową misją Akiane (jak sama o tym mówi) jest niesienie pomocy ludziom potrzebującym — zwłaszcza mieszkańcom Afryki. Dlatego dochód uzyskany ze sprzedaży swoich obrazów w całości przeznacza na cele charytatywne. Jest to możliwe, m.in. dlatego, że dla Akiane i z jej udziałem organizowane są liczne aukcje, licytacje, wystawy, wywiady radiowe i telewizyjne (np. w wieku 10 lat pojawiła się w programie »The Oprah Winfrey Show«, natomiast w CNN wystąpiła w wieku 12 lat).
Akiane Kramarik (Książe Pokoju; Ojcze przebacz im)

Akiane Kramarik (Książe Pokoju; Ojcze przebacz im)

O Akiane powstają filmy dokumentalne i książki w dużych nakładach. Wielu przedstawicieli świata sztuki, kultury, nauki i biznesu aktywnie uczestniczy w indywidualnych wystawach dzieł młodej artystki prezentowanych w muzeach, domach aukcyjnych, galeriach, ambasadach, rezydencjach prywatnych, uczelniach, instytutach, klasztorach, kościołach, hotelach i w korporacjach na całym świecie.
Do najbardziej niezwykłych obrazów Akiane Kramarik należą (moim zdaniem) wizerunki Jezusa:

"Książe Pokoju" (tyt. oryg.: »Prince of Peace«) — namalowany w wieku 8 lat,
"Ojcze przebacz im" (tyt. oryg.: »Father Forgive Them«) — namalowany w wieku 9 lat,
"Jesus" — namalowany w wieku 23 lat.

Właśnie tak według Akiane wygląda Jezus — żyjący i obdarzający Bóg (patrz poniżej).

Pytana o genezę tych wizerunków wyjaśniała, że najpierw wielokrotnie (nie tylko we śnie) oglądała Twarz Jezusa, dzięki czemu mogła zapamiętać Jej najdrobniejsze szczegóły, potem znalazła odpowiedniego modela, który był potrzebny artystce na etapie szkicowania. Następnie, pracując każdorazowo nawet po kilkadziesiąt godzin, uwieczniła na płótnach otrzymane wizje Oblicza Syna Bożego. Zadziwiającą (nawiasem mówiąc) jest zgodność Twarzy Księcia Pokoju (pędzla A. Kramarik) z Obliczem Jezusa z Całunu Turyńskiego (patrz suprapozycja powyżej).
Zaczęłam mieć uczucie — zwierzyła się kiedyś przed kamerą nastoletnia Akiane — żeby coś napisać o tym, co maluję. Więc staram się myśleć o czymś, ale nie muszę myśleć, po prostu piszę bez wysiłku. Kiedyś zaczęłam pisać... i pokazałam to mojej mamie, a ona zapytała: — Skąd są te słowa? I powiedziałam: — Pochodzą od Boga. Wtedy jeszcze chodziłam do szkoły i pokazałam to na zajęciach ze sztuki i wszyscy uczniowie mówili: — O mój Boże! Napisałaś to? I pomyślałam, że każdy mógłby napisać to samo. Jednak, gdy podrosłam, zrozumiałam, że Bóg dał mi ten dar, by dzielić się z innymi, by uczyć innych tego, co mi dał. [Poemat autorstwa A. Kramarik]
W dniu narodzin spotkałam siebie W dniu narodzin poznałam moją młodą mamę W dniu narodzin poznałam Chrystusa Śpiącego w mojej kołysce Czy już teraz rozumiesz — drogi czytelniku — na czym polega cudowność tego dziecka Boga? Jeśli nie, mam dla ciebie na koniec prawdziwą perełkę filozoficzną autorstwa małoletniej Akiane:
Bez względu na odległość nic nie przekraczamy — każdy krok jest nadal nieskończonością. Nie możemy narzekać na tę możliwość.
(oryg. ang.: No matter distance we cross - each step is still an infinity. We cannot complain to the possibility).

[mr]

☙❤❧

Niezwykła zwykła woda

"Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu".
BT, Jn 4:14

Od wieków istnieje zwyczaj używania, m.in. do celów leczniczych, wody z sanktuariów oraz z innych miejsc słynących łaskami. W niektórych sanktuariach woda ta jest poświęcana, podobnie jak różne dewocjonalia: medaliki, obrazki, modlitewniki, różańce itp. Nie może być poświęcona "hurtem" w studni albo w źródełku.
Niezwykła zwykła woda

Pod adresem kapłanów kierowane są pytania: czy można taką wodę pić, dawać do picia zwierzętom, podlewać rośliny...
Trzeba odróżnić wodę poświęconą przez kapłana od wziętej po prostu z "cudownego źródełka" (a więc nie poświęconej). Pierwsza z nich jest przez poświęcenie wyłączona ze zwykłego (tzw. świeckiego) użytku i powinna być używana tylko w taki sposób, jaki podano w modlitwie Kościoła przy jej poświęceniu. Druga natomiast może być używana jak zwyczajna woda we wszystkich okolicznościach (a więc np. do mycia, na herbatę, do zmywania naczyń), co widzi się chociażby w gospodarstwach domowych korzystających na co dzień z "cudownego" źródła.
Modlitwa na poświęcenie wody zmieniała się w ciągu wieków, chociaż trzeba przyznać, że ostatnia z używanych do czasu II Soboru Watykańskiego ma za sobą bogatą tradycję. Dopiero po Soborze wprowadzono różnorodność modlitw na poświęcenie, pozostawiając księżom ich wybór. Nowe modlitwy poświęcenia, używane poza Mszą świętą, zawierają z zasady prośby ogólne: o Bożą opiekę (w Obrzędach Błogosławieństw nr 1093), o nasze odnowienie na duchu i ciele (1094), o błogosławieństwo i oczyszczenie dla Kościoła (1095), o to, by woda przypominała nam nasz chrzest (1304, 1324), by była znakiem pokuty (1324). We wspomnienie św. Agaty poświęca się wodę, aby "chroniła nas przed ogniem i wszelkim niebezpieczeństwem" (1333). Wyraźna prośba o to, by Bóg przez tę wodę udzielił "obrony przeciwko wszelkim chorobom i zasadzkom szatana" oraz pozwolił uniknąć "wszelkich niebezpieczeństw duszy i ciała", zawarta jest wyłącznie w modlitwie drugiej (spośród trzech w Mszale, używanych na początku Mszy świętej). Można tylko ubolewać, że pokropienie wodą święconą we Mszy świętej wyszło prawie zupełnie z użytku, często zanikło wraz z odejściem starych proboszczów, przyzwyczajonych do tego obrzędu.
Ks. Gabriel Amorth, odpowiedzialny za przygotowanie kandydatów do pełnienia posługi egzorcysty, zachęca księży, by wrócili do poświęcania wody według przedsoborowego Rytuału. Tylko i wyłącznie woda poświęcona zaczerpniętą z niego modlitwą (na język polski z łaciny tylko częściowo przetłumaczoną) może być nazywana egzorcyzmowaną, gdyż nie tylko tak nazywa ją Rytuał: aqua exorcizata, lecz rzeczywiście wypowiadany jest nad nią egzorcyzm. Właśnie w oparciu o stary Rytuał Kościół prosi Boga, by służyła ona do "wielorakich oczyszczeń": do odpędzania od nas złych duchów mocą Bożej łaski, do uwalniania nas "od wszelkiej nieczystości i szkody", od zarazy i niezdrowego powietrza oraz wszelkich zasadzek ukrytego wroga, który ma uciekać w popłochu, gdyby "czyhał na pomyślność lub spokój mieszkańców", względnie napadał na ich zdrowie. Ta właśnie modlitwa wyraża wiarę w to, że moc Bożej uzdrawiającej łaski rozciąga się na "wszystko, na cokolwiek padną krople tej wody", a więc nie tylko na ludzi. Istnieją świadectwa uzdrowień także zwierząt i roślin, o czym dalej wspomnimy.
Zauważono dobre skutki używania tejże wody "na odległość". Przecież ksiądz, poświęcając pola, nie idzie na każdy zagon; poświęcając pokarmy, nie podchodzi do każdego koszyczka, zaś przy poświęceniu medalików może objąć modlitwą także będące w kieszeni lub torebce. Nie musi więc ona paść na daną osobę czy miejsce — wystarczy, że jest użyta z wiarą, iż Bóg przychodzi z pomocą komuś właśnie tam, może bardzo daleko. Można, strząsając kroplę, wyobrazić sobie daną osobę, by modlitwa Kościoła odniosła swój skutek.
Jeżeli użycie tej wody "na odległość" przynosi dobre owoce, dlaczego nie poświęcać jej również "na odległość"...? Czyż Tym, który ją uświęca, nie jest Bóg, który jest jednocześnie wszędzie — a więc tam, gdzie ktoś przygotował naczynie z wodą oraz tam, gdzie modli się kapłan poświęcający ją?
To prawda, że nie było dotychczas w Kościele takiej praktyki — zwyczaj nakazywał przyniesienie do kapłana przedmiotu do poświęcenia, a tym bardziej wody, do której przez całe wieki wsypywało się szczyptę soli (teraz z reguły tego się nie czyni). Gdy jednak nowe modlitwy posoborowe doprowadziły do wyjścia z użycia wody egzorcyzmowanej, wierni zaczęli jej poszukiwać, a więc np. próbowali zanieść wodę do "specjalnego" poświęcenia do zakrystii. I tu napotykali na tyle problemów (zwłaszcza ze strony młodszych księży, którzy nie mieli nawet pojęcia o istnieniu dawnej modlitwy), że musieli zaprzestać poszukiwań.
Jednak najwytrwalsi nie dali za wygraną... To właśnie wtedy, pod ich naciskiem, z konieczności niektórzy księża dokonali "eksperymentu": powiadamiani na różne sposoby (przy osobistym spotkaniu, przez telefon, a nawet w liście), że w danym miejscu przygotowano wodę do poświęcenia, poświęcali ją właśnie "na odległość", tylko w wyobraźni obejmując naczynie i błogosławiąc tę wodę. Jednocześnie wsłuchiwali się uważnie w opowiadania wiernych, którzy z tej wody korzystali, by się przekonać, czy jej użycie przynosi podobne owoce jak wówczas, gdy posłużono się wodą poświęconą w sposób tradycyjny. Ponieważ po dobrych owocach, zgodnie ze wskazówką Pana Jezusa, dało się poznać dobre drzewo, mogli dalej śmiało stosować tę praktykę, i czynią to do dnia dzisiejszego [ * ].
Istnieje grupa dziesięciu księży, którzy umówili się, że będą czynić to nie tylko indywidualnie — gdy ktoś ich osobiście poprosi o poświęcenie — lecz także wspólnie, o umówionej godzinie. Chodzi o poświęcenie wody raz w miesiącu, w Pierwsze Soboty o 10:00 rano. Znają ten termin tysiące Polaków w Kraju i za granicą, przygotowują wodę do poświęcenia, a nawet sami, gdy mogą, łączą się w duchu z poświęcającymi ją księżmi i przyjmują ich błogosławieństwo [ * ].
Na pewno nie zaistniałaby powyższa praktyka, gdyby wierni nie opowiadali sobie nawzajem o skuteczności wody egzorcyzmowanej; pozostałaby do dzisiaj tylko domeną księży egzorcystów, a więc wąskiego kręgu walczących z szatanem na mocy polecenia i władzy udzielonej im przez biskupów. A przecież na mocy sakramentu chrztu, a zwłaszcza bierzmowania, wszyscy chrześcijanie powołani są do codziennego zmagania się z piekielnym przeciwnikiem, nie powinni więc lekceważyć tak potężnej broni przeciwko niemu, jakim jest woda egzorcyzmowana.
Na atak najlepiej jest odpowiadać, jeśli to tylko możliwe, kontratakiem, a więc nie tylko nie uciekać z pola walki, lecz śmiało uderzyć w napastnika. Takie uderzenie umożliwia nam właśnie woda święcona, co warto zilustrować na kilku przykładach.
Duch nietrzeźwości często bardzo boi się tej wody, z wiarą używanej przez otoczenie osoby nadużywającej alkoholu. Według relacji żon alkoholików nawet oni sami prosili, by ich ratować przed atakami "okrutnych zjaw", a w.e. (tym skrótem będziemy dalej zastępować słowa: woda egzorcyzmowana) odpędzała te zjawy. Kropla w.e., wpuszczona do butelki z wódką, spowodowała w jednym wypadku całkowitą utratę przez wódkę mocy ("Wylałaś wódkę, a nalałaś wody!" — krzyczał uzależniony), w drugim zaś — niemożność jej picia z powodu wymiotów.
Duch nikotynizmu, który bywa dość mocny (potrafi przy wypędzaniu miotać zniewolonymi, a nawet odebrać przytomność), także mocno reaguje na w.e.: łyk tej wody może spowodować ustanie głodu nikotyny (bywa, że na zawsze), podobny skutek zauważono przy pokropieniu nią paczki papierosów.
Skoro przyglądamy się wpływowi w.e. na ciało, należy powołać się na mnóstwo opowiadań, które, aż szkoda, że nie zostały zapisane i zebrane w księdze. Dotyczą one cudownych uzdrowień ludzi, zwierząt, a nawet roślin. Zacznijmy od końca:

rośliny w czasie ogromnej suszy skrapiane codziennie odrobiną w.e. (tam, gdzie ich podlewanie było niemożliwe ze względu na dużą odległość) urosły tak ogromne, że budziły podziw sąsiadów, którym wszystko powysychało;
w.e. chroniła wielokrotnie uprawy (na polu i pod folią) przed szkodnikami oraz chorobami, a nawet przed złodziejami;
rośliny i drzewa, które zaczynały obumierać, w.e. przywracała do życia;
zwierzęta, o dziwo, potrafią odróżnić wodę zwykłą od poświęconej, którą chętnie piją, gdy są chore;
podobne zjawisko zauważono u małych dzieci, które, jakby prowadzone niewidzialną ręką (Anioła Stróża?), często znajdują tę wodę gdzieś w kredensie i wypijają, a nieco starsze nawet o nią proszą;
w chlewie moich parafian wszystkie (duże już) prosięta padały z głodowego wycieńczenia, pomoc weterynarza okazała się nieskuteczna. Gospodyni przypomniała sobie o w.e., pokropiła nią wieczorem koryto z karmą, a rano przekonała się, że zostało opróżnione. Obok niego stało drugie — pełne, którego nie pokropiła... Przy codziennym używaniu w.e. wyprowadziła wszystkie prosiaki z ciężkiego stanu [ * ];
inna mieszkanka tej samej wsi, używając w.e. "poprawiła" weterynarza, bezskutecznie usiłującego, przy pomocy zastrzyków, pomóc jej maciorze, która oprosiła się i długo leżała bezsilna. Wystarczyła kropla tej wody, by świnia zerwała się na równe nogi, odzyskując siły.

Dobry Bóg, wysłuchując modlitwy Kościoła, przychodzi z pomocą używającym w.e. na wiele różnych sposobów, aby tylko czynili to z wiarą (przejawiającą się w ufności, najczęściej wyrażonej w ich modlitwie). Tak więc skrapiają nią oni mieszkanie, gospodarstwo, pola i ogrody, osoby chore i atakowane przez szatana (nawet, jak wyżej wspomniano, "na odległość"), ich łóżko i ubranie; dodają kilka kropli do pokarmu ludzi i zwierząt, wpuszczają do studni dla oczyszczenia w niej wody i uczynienia jej zdrową. Chorzy dotykają w.e. zaatakowanych części ciała, stosują kroplę do przemywań, do okładów, często do picia [ * ]. Użycie jej, połączone z krótkimi egzorcyzmami dostępnymi dla ludzi świeckich, oddala burze i chmury gradowe, gasi ogień pożarów. Im starsi będą świadkowie niezwykłych zdarzeń, tym więcej na ogół potrafią ich opowiedzieć, jak też liczniejsze wskazać zastosowania w.e. [ * ]
WODA EGZORCYZMOWANA

W.e. nie działa w sposób "magiczny", jak zaklęcie dobre na określone sytuacje, gdyż Boga można tylko pokornie prosić o łaskę (jak przy użyciu także innych poświęconych przedmiotów), a nie narzucać Mu swojej woli, nie dyktować, co ma dać, kiedy i w jakich ilościach. Z tego względu nie zawsze odpowiedź Nieba będzie taka sama w podobnych do siebie sytuacjach, lecz zależy w pierwszym rzędzie od samego Boga i Jego planów względem nas, w drugim zaś od naszej wiary i ufności w Nim pokładanej.
Głęboka wiara cechowała prawdopodobnie pielęgniarza, który w B. P. rozchylił wargi dziewczyny, od miesięcy po wypadku samochodowym sztucznie podtrzymywanej przy życiu, i wlał jej kilka kropli w.e. Zauważywszy, że się zakrztusiła, wybiegł na korytarz z wołaniem: "B. żyje!" Gdy wrócił na czele personelu medycznego, jakież było jego zdziwienie, gdy zastał ją już siedzącą na łóżku i usłyszał jej słowa do siebie skierowane: "Co ty mi dałeś do picia? Bo gdy mi to coś wlałeś do ust, jakiś głos mi powiedział: »B., weź się za siebie!« I oto jestem zdrowa!" Rzeczywiście była zdrowa, po krótkiej obserwacji opuściła szpital, choć przy tak mocnym stłuczeniu mózgu nikt nie dawał jej szans na powrót do życia w ogóle, a tym bardziej do życia samodzielnego.
Na zakończenie kilka uwag co do wpływu w.e. na naszą sferę duchową. W modlitwie Kościoła przy jej poświęceniu zawarta jest prośba o oddalenie wszystkich zasadzek ukrytego wroga oraz wszystkiego, co czyha na pomyślność lub spokój mieszkańców. Prośba ta decyduje o niezmiernie szerokim jej zastosowaniu, co znajdowało potwierdzenie w przedsoborowej praktyce Kościoła. W nowym Rytuale użycie wody święconej do poświęcenia przedmiotów jest prawie zawsze dowolne, a więc często zupełnie pominięte. Nie znaczy to wcale, że powinno być pominięte, lecz że użycie wody uzależniono od decyzji osoby dokonującej poświęcenia. Można tylko zachęcać wszystkie te osoby, by nie odchodziły od praktyki, tak mocno wrośniętej w życie Kościoła wielu wieków, tym bardziej, że ilość chorób i zagrożeń ze strony piekła nie maleje, lecz ciągle wzrasta.

Tyt. oryg.: "Komentarz Kapłana na temat wody egzorcyzmowanej"

Polecam...
Film

Poznaj największe tajemnice wody z naukowego i religijnego punktu widzenia. Oto niesamowity film, który pobudza do myślenia nad złożonymi aspektami naszego życia, uczuć, myśli, zamiarów, intencji oraz potęgi modlitwy. Polecam dokument pt. Woda.

[mr]

☙❤❧

Imię Boga, który JEST

"[...] wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię [...]"
(BT, Łk 1:49)
O Panie, nasz Boże, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
[...]
O Panie, nasz Panie, jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!
(BT, Ps 8:2,10)

"[...] Czy jest możliwe, że Bóg nie posiada świętego Imienia?

Odpowiedzmy na to pytaniem. Czy Bóg — Stwórca Wszechświata potrzebuje imienia? Przecież Stwórca Wszechświata jest tylko jeden. Istnieje tylko jeden rzeczywisty Bóg. Jedyne "imię", jakie podał sam brzmi: "Jestem który jestem".
Oto jest odpowiedź Boga na pytanie Mojżesza o Jego tożsamość. I tak to należy rozumieć.
On jest jedynym rzeczywistym Bogiem, który istnieje.
Reszta tzw. bogów, jak: Amen-Ra, Ozyrys, Zeus, Horus, Baal to fałszywe bóstwa i dlatego noszą imiona, ponieważ nie posiadają dobrego imienia. Tym się owe fałszywe bóstwa wyróżniają od Boga — muszą posiadać imiona, ponieważ nie stać ich na imię, czyli reputację Stwórcy Wszechświata. Wszechświat świadczy o Bogu, Ziemia i wszystko co na niej istnieje. Dlatego Stwórca wszystkiego posiada unikalne Imię, czyli sławę i reputację. I to zupełnie wystarcza do Jego określenia.
On jest... Bogiem.
Skąd wzięły się Jego pozorne imiona, jak Jahwe czy Jehowa? Personalnego imienia Stwórca nasz nigdy nie posiadał, albo... nigdy nam nie ujawnił. Kiedy ktoś mówi: Bóg — zdecydowana większość mieszkańców naszego globu wie, o Kim jest mowa.
Najbardziej prawdopodobną przyczyną braku osobistego imienia jest odebranie nam możliwości bezpośredniej profanacji Boga oraz używania Jego imienia do czarów, magii czy innych niezgodnych z Jego zamierzeniem działań.
Jedynym imieniem, jakie Bóg objawił nam w Biblii to: "Jestem który jestem".
A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: "Jestem" posłał mnie do was! (por. BT, Wj 3:13-14)
Powyższy cytat jest wzięty z Biblii Warszawskiej wydanej w roku 1975. (Wydanie internetowe jest zmienione i mówi — "Jahwe posłał mnie do was").
Innym najczęściej cytowanym wersetem jest: Odezwał się Bóg do Mojżesza i rzekł: Jam jest Pan. Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, lecz imienia mojego Jahwe im nie objawiłem (por. BT, Wj 6:2-3 ).
W zdecydowanej części przekładów jedynie w tym miejscu pojawia się rzekome imię Boże. W greckiej Septuagincie w tym miejscu przetłumaczono słowo na: Pan. Dlatego Bóg jest często tytułowany Panem, ale i to słowo nigdy nie było uważane za imię Boga.
Często jest powtarzane — Pan Bóg, ponieważ jest on naszym Bogiem oraz naszym Panem.
W dalszych częściach Biblii — Bóg nie przypomniał nam swego imienia, nigdy nie nalegał na jego używanie oraz nigdy imienia nie skorygował. [...]" [12] [◀]

Czy zdajesz sobie sprawę z tego, że gdy poznajesz imię Boga, otrzymujesz moc?
Moc jest nam dawana, gdy głośno wypowiadamy imię Boga. Bóg bowiem JEST wszechobecny, nasze mówienie o Nim nigdy nie dzieje się poza Jego obecnością. W każdej sytuacji JEST On Kimś pierwszym, nigdy nie bywa osobą trzecią, nieobecną przy rozmowie.
Rozmyślanie i medytowanie nad Jego imieniem otwiera drzwi do mistycznej przestrzeni, w której człowiek doświadcza Boga w fascynujący i nadzwyczajny sposób. Poprzez swoje pełne Mocy imię, Bóg objawia nam samego siebie. W Jego imieniu jest pokój, bezpieczeństwo, odpoczynek, zaopatrzenie, uzdrowienie, rozeznanie, światło, prawda [...] i nade wszystko Jego niepojęta Opatrzność. Kiedy powołujemy się na imię Boga, możemy odkryć przemieniającą Moc. Moc Jego Miłości.
Oto słowa Boga, który JEST i który mówi do nas z Mocą na kartach Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu w:

Księdze Rodzaju:

Księdze Wyjścia:

☙❤❧

Księdze Kapłańskiej:

Ponieważ Ja jestem Pan, Bóg wasz — uświęćcie się! Bądźcie świętymi, ponieważ Ja jestem święty! Nie będziecie się plugawić małymi zwierzętami, które pełzają po ziemi. Bo Ja jestem Pan, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abym był waszym Bogiem. Bądźcie więc świętymi, bo Ja jestem święty! (BT, Kpł 11:44-45)
Mów do Izraelitów i powiedz im: Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 18:2)
Będziecie wypełniać moje wyroki, będziecie przestrzegać moich ustaw, aby według nich postępować. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Będziecie przestrzegać moich ustaw i moich wyroków. Człowiek, który je wypełnia, żyje dzięki nim. Ja jestem Pan! Nikt z was nie będzie się zbliżał do ciała swojego krewnego, aby odsłonić jego nagość. Ja jestem Pan!(BT, Kpł 18:4-6)
Nie będziesz dawał dziecka swojego, aby było przeprowadzone przez ogień dla Molocha, nie będziesz w ten sposób bezcześcił imienia Boga swojego. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 18:21)
Będziecie więc przestrzegać mego zarządzenia, abyście nie czynili nic z obrzydliwych obyczajów, którymi się rządzono przed wami, abyście nie splugawili się przez nie. Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 18:30)
Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! Każdy z was będzie szanował matkę i ojca i będzie zachowywał moje szabaty. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Nie zwracajcie się do bożków. Nie czyńcie sobie bogów z lanego metalu. Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 19:2-4)
Nie będziesz ogołacał winnicy i nie będziesz zbierał tego, co spadło na ziemię w winnicy. Zostawisz to dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczenie imienia Boga twego. Ja jestem Pan! Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka. Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan! Nie będziecie wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego, ani nie będziesz miał względów dla bogatego. Sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego. Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan! Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 19:10-18)
W piątym roku będziecie jedli ich owoce, aby pomnożył się wasz dochód z nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Nie będziecie jeść niczego z krwią. Nie będziecie uprawiać wróżbiarstwa. Nie będziecie uprawiać czarów. Nie będziecie obcinać w kółko włosów na głowie. Nie będziesz golił włosów po bokach brody. Nie będziecie nacinać ciała na znak żałoby po zmarłym. Nie będziecie się tatuować. Ja jestem Pan! Nie wydawaj swej córki na hańbę, czyniąc ją nierządnicą, aby kraj nie uległ nierządowi i nie był pełen rozpusty. Będziecie zachowywać moje szabaty i szanować mój święty przybytek. Ja jestem Pan! Nie będziecie się zwracać do wywołujących duchy ani do wróżbitów. Nie będziecie zasięgać ich rady, aby nie splugawić się przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Przed siwizną wstaniesz, będziesz szanował oblicze starca, w ten sposób okażesz bojaźń Bożą. Ja jestem Pan! Jeżeli w waszym kraju osiedli się przybysz, nie będziecie go uciskać. Przybysza, który się osiedlił wśród was, będziecie uważać za obywatela. Będziesz go miłował jak siebie samego, bo i wy byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Nie będziecie popełniać niesprawiedliwości w wyrokach, w miarach, w wagach, w objętości. Będziecie mieć wagi sprawiedliwe, odważniki sprawiedliwe, sprawiedliwą efę, sprawiedliwy hin. Ja jestem Pan, Bóg wasz, który wyprowadził was z ziemi egipskiej! Będziecie strzec wszystkich ustaw moich i wszystkich wyroków moich. Będziecie je wykonywać. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 19:25-37)
Uświęćcie się więc i bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty. Ja, Pan, Bóg wasz! Będziecie strzec ustaw moich i wykonywać je. Ja jestem Pan, który was uświęca! (BT, Kpł 20:7-8)
Dlatego powiedziałem wam: wy posiądziecie ich ziemię, Ja sam daję wam ją w dziedzictwo, ziemię opływającą w mleko i miód. Ja jestem Pan, Bóg wasz, który oddzieliłem was od innych narodów (BT, Kpł 20:24).
Będziecie dla Mnie święci, bo Ja jestem święty, Ja Pan, i oddzieliłem was od innych narodów, abyście byli moimi (BT, Kpł 20:26).
Będziesz go uważał za świętego, bo on ofiaruje pokarm Boży. Będzie święty dla ciebie, bo Ja jestem święty, Ja Pan, który was uświęcam! (BT, Kpł 21:8)
Nie będzie wychodził z przybytku świętego, nie będzie bezcześcił świętego przybytku swego Boga, bo ma na sobie jak diadem oliwę namaszczenia swego Boga. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 21:12)
Nie zbezcześci potomstwa między krewnymi, bo Ja jestem Pan, który go uświęca! (BT, Kpł 21:15)
Mów do Aarona i jego synów, aby się powstrzymywali od niektórych świętych darów Izraelitów, które oni mi poświęcają, i nie bezcześcili mojego świętego imienia. Ja jestem Pan! Powiedz im, aby wiedziały o tym przyszłe pokolenia: jeżeli kto z potomków waszych, będąc w stanie nieczystości rytualnej, zbliży się do rzeczy świętych, które Izraelici poświęcają Panu, to człowiek ten będzie odrzucony ode Mnie. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 22:2-3)
Nie będzie jadł padliny ani mięsa zwierząt rozszarpanych, bo przez to stałby się nieczysty. Ja jestem Pan! Będą strzec mojego zarządzenia, nie będą narażać się na grzech z tego powodu — za to spotkałaby ich śmierć, ponieważ dopuściliby się zbezczeszczenia. Ja jestem Pan, który ich uświęcam! (BT, Kpł 22:8-9)
Oni nie będą bezcześcić rzeczy świętych, które Izraelici ofiarują dla Pana. Naraziliby ich na ciężką winę przez jedzenie ich rzeczy świętych. Ja jestem Pan, który ich uświęcam! (BT, Kpł 22:15-16)
Kiedy będziecie składać dla Pana ofiarę dziękczynną, składajcie ją tak, aby była przyjęta. Tego samego dnia będzie spożyta. Nie będziecie z niej nic zostawiać aż do rana. Ja jestem Pan! Będziecie strzec moich przykazań i wykonywać je! Ja jestem Pan! Nie będziecie bezcześcić mojego świętego imienia. Okazuję moją świętość pośród Izraelitów. Ja jestem Pan, który was uświęca, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abym był waszym Bogiem. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 22:29-33)
Kiedy będziecie zbierali plon waszej ziemi, nie będziecie wycinali doszczętnie skraju pola i nie będziecie zbierali do końca kłosów. Zostawisz je dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 23:22)
Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkali w szałasach, aby pokolenia wasze wiedziały, że kazałem Izraelitom mieszkać w szałasach, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 23:42-43)
Jednakowo będziecie sądzić i przybyszów, i tubylców, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 24:22)
Nie będziecie wyrządzać krzywdy jeden drugiemu. Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz! (BT, Kpł 25:17)
Ja jestem Pan, Bóg wasz, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, aby dać wam ziemię Kanaan i aby być waszym Bogiem! (BT, Kpł 25:38)
Moimi bowiem niewolnikami są Izraelici. Oni są moimi niewolnikami, ci, których wyprowadziłem z ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, wasz Bóg! (BT, Kpł 25:55)
Nie będziecie sobie czynili bożków, nie będziecie sobie stawiali posągów ani stel. Nie będziecie umieszczać w waszym kraju kamieni rzeźbionych, aby im oddawać pokłon, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz. Strzec będziecie moich szabatów, czcić będziecie mój święty przybytek. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 26:1-2)
Ja jestem Pan, Bóg wasz, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abyście przestali być ich niewolnikami. Ja rozbiłem drągi waszego jarzma i dałem wam możność chodzenia z podniesioną głową (BT, Kpł 26:13).
Jednakże nawet wtedy, kiedy będę w kraju nieprzyjacielskim, nie odrzucę ich i nie będę się brzydził nimi do tego stopnia, żeby ich całkowicie zniszczyć i zerwać moje przymierze z nimi, bo Ja jestem Pan, ich Bóg. Przypomnę sobie na ich korzyść o przymierzu z ich przodkami, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej na oczach narodów, abym był ich Bogiem. Ja jestem Pan! (BT, Kpł 26:44-45)

Księdze Liczb:

Księdze Powtórzonego Prawa:

Księdze Sędziów:

Pierwszej Księdze Królewskiej:

Księdze Psalmów:

☙❤❧

Księdze Izajasza:

Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cię, jeszcze i wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą (BT, Iz 41:8).
Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca. Daję Egipt jako twój okup, Kusz i Sabę w zamian za ciebie (BT, Iz 43:3).
To Ja zapowiedziałem, wyzwoliłem i obwieściłem, a nie ktoś obcy wśród was. Wy jesteście świadkami moimi — wyrocznia Pana – że Ja jestem Bogiem, owszem, od wieczności Nim jestem. I nikt się nie wymknie z mej ręki. Któż może zmienić to, co Ja zdziałam? (BT, Iz 43:12-13)
Ja jestem Pan, wasz Święty, Stworzyciel Izraela, wasz Król! Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci (BT, Iz 43:15-17).
Ja jestem pierwszy i Ja ostatni; i nie ma poza Mną boga. Któż jest do Mnie podobny? — Niech woła, niech to ogłosi i niech Mi dowiedzie! Kto przepowiedział przyszłość od wieków i to, co ma nadejść, niech nam obwieści! (BT, Iz 44:6-7)
Przekażę ci skarby schowane i bogactwa głęboko ukryte, ażebyś wiedział, że Ja jestem Pan, który cię wołam po imieniu, Bóg Izraela. Z powodu sługi mego Jakuba, Izraela, mojego wybrańca, nazwałem ciebie twoim imieniem, pełnym zaszczytu, chociaż Mnie nie znałeś. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Poza Mną nie ma Boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma niczego. Ja jestem Pan, i nie ma innego. Ja tworzę światło i stwarzam ciemności, sprawiam pomyślność i stwarzam niedolę. Ja, Pan, czynię to wszystko (BT, Iz 45:3-7).
Albowiem tak mówi Pan, Stworzyciel nieba, On Bóg, który ukształtował i wykończył ziemię, który ją mocno osadził, który nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie: Ja jestem Pan i nie ma innego. Nie przemawiałem potajemnie, w ciemnym zakątku ziemi. Nie powiedziałem potomstwu Jakuba: Szukajcie Mnie bezskutecznie! Ja jestem Pan, który mówi to, co słuszne, oznajmia to, co godziwe (BT,Iz 45:18-19).
Przedstawcie i przytoczcie dowody, owszem, naradźcie się wspólnie: kto zapowiedział to już od dawna i od owej chwili objawił? Czyż nie Ja jestem Pan, a nie ma innego Boga prócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny! (BT, Iz 45:21-22)
Wspomnijcie rzeczy minione od wieków! Tak, Ja jestem Bogiem i nie ma innego, Bogiem, i nikogo nie ma jak Ja (BT, Iz 46:9).
Słuchaj mnie, Jakubie, Izraelu, którego wezwałem: Ja sam, Ja jestem pierwszy i Ja również ostatni (BT, Iz 48:12).
Oto skinę ręką na pogan i między ludami podniosę mój sztandar. I odniosą twych synów na rękach, a córki twoje na barkach przyniosą. I będą królowie twymi żywicielami, a księżniczki ich twoimi mamkami. Twarzą do ziemi pokłon ci będą oddawać i lizać będą kurz z twoich nóg. Wtedy się przekonasz, że Ja jestem Pan, kto we Mnie pokłada nadzieję, wstydu nie dozna (BT, Iz 49:22-23).
Twoim ciemięzcom dam na pokarm własne ich ciało, własną krwią się upiją jak moszczem. Wówczas wiedzieć będzie każdy człowiek, że Ja jestem Pan, twój Zbawca, i twój Odkupiciel, Wszechmocny Jakuba (BT, Iz 49:26).
Ja i tylko Ja jestem twym pocieszycielem. Kimże ty jesteś, że drżysz przed człowiekiem śmiertelnym i przed synem człowieczym, z którym się obejdą jak z trawą? (BT, Iz 51:12)
Lecz Ja jestem Pan, twój Bóg, który gromi morze, tak iż się burzą jego odmęty. Pan Zastępów — to moje imię (BT, Iz 51:15).
Ponieważ lud mój został bez powodu wzięty i ci, co panują nad nim, wydają okrzyki zwycięstwa — wyrocznia Pana — moje zaś imię stale, każdego dnia bywa znieważane, dlatego lud mój pozna moje imię, zrozumie w ów dzień, że Ja jestem Tym, który mówi: Otom Ja! (BT, Iz 52:5-6)
Ssać będziesz mleko narodów i piersi królewskie ssać będziesz. I uznasz, że Ja jestem Pan, twój Zbawca, i Wszechmocny Jakuba — twój Odkupiciel (BT, Iz 60:16).
Któż to jest Ten, który przybywa z Edomu, z Bosry idzie w szatach szkarłatnych? Ten wspaniały w swoim odzieniu, który kroczy z wielką swą mocą? — To Ja jestem tym, który mówi sprawiedliwie, potężny w wybawianiu (BT, Iz 63:1).

Księdze Jeremiasza:

☙❤❧

Księdze Ezechiela:

Pośrodku was padną polegli i poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 6:7).
I poznają, że Ja jestem Pan i że nie na próżno mówiłem, iż na nich sprowadzę to nieszczęście (BT, Ez 6:10).
Poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasi zabici będą leżeli pokotem u stóp swoich bożków, wokół ich ołtarzy, na każdym pagórku, na wszystkich szczytach gór, pod każdym drzewem zielonym i pod każdym rozłożystym terebintem, gdzie składali ofiarę o miłej woni wszystkim swoim bożkom. Wyciągnę rękę przeciwko nim i zamienię kraj ten w ziemię pustą i dziką, począwszy od pustyni aż do Ribla, wszędzie, gdzie mieszkają, i poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 6:13-14).
Oko moje nie okaże litości dla ciebie i nie pominę cię, ale ciebie uczynię odpowiedzialną za twoje drogi, a twoje obrzydliwości będą pośród ciebie [ujawnione] i poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 7:4).
Oko moje nie okaże litości, nie będę oszczędzał, ale według twojego postępowania otrzymasz odpłatę, a twoje obrzydliwości będą pośród ciebie [ujawnione] i poznacie, że Ja jestem Pan, który uderza (BT,Ez 7:9).
Król będzie chodził w żałobie, książę okryje się przerażeniem, a ręce ludu ziemi drętwieć będą. Postąpię z nimi według ich dróg i na podstawie ich praw sądzić ich będę. I poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 7:27).
Padniecie od miecza, będę was sądził na granicy izraelskiej i poznacie, że Ja jestem Pan. Ono nie będzie dla was kotłem ani wy nie będziecie w nim mięsem; na granicy izraelskiej będę was sądził. I poznacie, że Ja jestem Pan, do poleceń którego nie stosowaliście się ani nie wypełnialiście nakazów, ale wypełnialiście nakazy tych narodów, które was otaczają dokoła (BT, Ez 11:10-12).
I poznają, że Ja jestem Pan, gdy ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po krajach. Ale niektórych z nich, którzy ujdą miecza, głodu i zarazy, pozostawię, aby pomiędzy narodami, do których przybędą, opowiadali o wszystkich swoich obrzydliwościach. Wówczas poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 12:15-16).
Ludne miasta zostaną opuszczone, ziemia zamieni się w pustkowie. Wówczas poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 12:20).
Ręka moja dotknie proroków, którzy widzą rzeczy zwodnicze i przepowiadają kłamstwa. Nie będą oni należeć do społeczności mego ludu i nie zostaną wpisani w poczet pokoleń izraelskich, nie wejdą do ziemi Izraela, abyście poznali, że Ja jestem Pan Bóg (BT, Ez 13:9).
I zburzę mur, któryście pokryli tynkiem, powalę go na ziemię, tak że ukażą się jego fundamenty i upadnie, a wy pod nim zginiecie. Wówczas poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 13:14).
Oto wystąpię przeciwko wstążkom, którymi usidlacie dusze jak ptaki. Pozrywam je z ramion waszych i dusze przez was usidlone wypuszczę na wolność. Pozrywam wasze zasłony i tak jak ptaki wyzwolę lud mój z rąk waszych, aby już więcej nie był łupem w waszych rękach, i poznacie, że Ja jestem Pan. Ponieważ zasmucałyście kłamstwem serce sprawiedliwego, chociaż Ja go nie zasmucałem, i ponieważ wzmacniałyście ręce bezbożnego, aby nie zawrócił ze swe drogi złej i żył, dlatego nie będziecie miały widzeń złudnych i nie będziecie więcej prorokowały. Wyzwolę lud mój z ręki waszej i poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 13:20-23).
Albowiem Ja sam, Pan, dam odpowiedź każdemu spośród Izraelitów i z przychodniów mieszkających w Izraelu, ktokolwiek odwróci się ode Mnie i wprowadzi do serca swe bożki, i postawi przed sobą to, co dla niego stanowi sposobność do grzechu, a potem przyjdzie do proroka, aby przez niego pytać Mnie o radę. Zwrócę oblicze moje przeciwko temu mężowi, użyję go jako przysłowiowego przykładu i wykluczę z mego ludu, a poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 14:7-8).
Dlatego tak mówi Pan Bóg: podobnie jak z drzewem winorośli, które jest wśród drzew w lesie, a które wrzuciłem w ogień na spalenie, tak postąpię z mieszkańcami Jerozolimy. Oblicze moje zwracam przeciwko nim; ognia uszli, lecz ogień ich strawi, i poznacie, że Ja jestem Pan, kiedy oblicze moje zwrócę przeciwko nim. Zamienię ten kraj w pustkowie, bo dopuścili się wiarołomstwa — wyrocznia Pana Boga (BT, Ez 15:6-8).
Postąpię z tobą tak, jak ty postępowałaś, ty, któraś złamała przysięgę i zerwała przymierze. Ja jednak wspomnę na przymierze, które z tobą zawarłem za dni twojej młodości, i ustanowię z tobą przymierze wieczne. Ty zaś ze swej strony wspomnisz na swoje postępowanie i zawstydzisz się, kiedy przyjąwszy siostry twoje tak starsze, jak młodsze od ciebie, dam ci je za córki w myśl zawartego z tobą przymierza. Odnowię bowiem moje przymierze z tobą i poznasz, że Ja jestem Pan, abyś pamiętała i wstydziła się, i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas, gdy ci przebaczę wszystko, coś uczyniła — wyrocznia Pana Boga (BT, Ez 16:59-63).
I wszystkie drzewa polne poznają, że Ja jestem Pan, który poniża drzewo wysokie, który drzewo niskie wywyższa, który sprawia, że drzewo zielone usycha, który zieloność daje drzewu suchemu. Ja, Pan, rzekłem i to uczynię (BT, Ez 17:24).
Tego dnia, w którym wybrałem Izraela, kiedy podniosłem rękę przysięgając potomkom szczepu Jakuba, objawiłem się w ziemi egipskiej i podniosłem rękę przysięgając na ich korzyść w słowach: Ja jestem Pan, Bóg wasz. Tego dnia podniosłem rękę ku nim przysięgając, że ich przeprowadzę z ziemi egipskiej do ziemi, którą dla nich wybrałem, opływającej w mleko i miód, która jest klejnotem wśród wszystkich krajów. I powiedziałem im: Niech każdy odrzuci bożki, nęcące jego oczy; nie kalajcie się bałwanami egipskimi! Ja jestem Pan, Bóg wasz (BT, Ez 20:5-7).
Dałem im także szabaty, aby były znakiem między Mną a nimi, aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca (BT, Ez 20:12).
Ja jestem Pan, Bóg wasz. Według moich praw postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je. Święćcie też moje szabaty, które niech będą znakiem między Mną a wami, aby poznano, że Ja jestem Pan, Bóg wasz (BT, Ez 20:19-20).
Dlatego dopuściłem u nich prawa, które nie były dobre, i nakazy, według których nie mogli żyć. Pokalałem ich własnymi ich ofiarami, gdy dopuściłem, by przeprowadzali przez ogień wszystko, co pierworodne — aby obudzić w nich grozę i by tak poznali, że Ja jestem Pan (BT, Ez 20:25-26).
Oddzielę was od opornych, tych, którzy się zbuntowali przeciwko Mnie. Wyprowadzę ich wprawdzie z ziemi, gdzie przebywają, ale do ziemi izraelskiej nie wejdą, abyście poznali, że Ja jestem Pan (BT, Ez 20:38).
Przyjmę was jako miłą woń, gdy was wyprowadzę spośród obcych narodów i wywiodę was z tych krajów, w których byliście rozproszeni. Wówczas okażę się w was Świętym przed oczami tych narodów. I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy was wprowadzę na ziemię izraelską, do tego kraju, który poprzysiągłem dać waszym przodkom. I tam wspomnicie o waszym postępowaniu i o wszystkich waszych czynach, którymiście się pokalali, i sami poczujecie wstręt do siebie na myśl o wszystkich złych czynach, których się dopuściliście. Po tym poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wam to uczynię przez wzgląd na imię moje, a nie na skutek waszego złego postępowania ani waszych skażonych obyczajów, domu Izraela! — wyrocznia Pana Boga (BT, Ez 20:41-44).
Oto Ja jestem przeciwko tobie i dobędę miecza mego z pochwy, i wytnę spośród ciebie sprawiedliwego i grzesznika. Ponieważ wytnę spośród ciebie sprawiedliwego i grzesznika, dlatego miecz mój wyjdzie z pochwy na wszelkie ciało od południa aż do północy. I wszyscy poznają, że Ja, Pan, wydobyłem miecz z pochwy; już nie powróci do niej (BT, Ez 21:8-10).
Potem przyjmę cię jako własność na oczach pogan i poznasz, że Ja jestem Pan (BT, Ez 22:16).
Oto tak oczyszczę ten dom z rozpusty, aby wszystkie kobiety otrzymały ostrzeżenie i już więcej nie uprawiały rozpusty jak one. Wam każą odpokutować za waszą rozpustę i cierpieć będziecie za wasze grzechy bałwochwalcze, a poznacie, że Ja jestem Pan Bóg (BT, Ez 23:48-49).
Ezechiel będzie dla was znakiem. To, co on uczynił, będziecie i wy czynili, gdy to nastąpi. I poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 24:24).
W ów dzień otworzą się usta twoje przed zbiegiem, aby mówić. Będziesz mówił i nie będziesz już niemy: Będziesz dla nich znakiem i poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 24:27).
Z Rabba uczynię miejsce popasu dla wielbłądów, a z miast Ammonitów legowisko dla trzody. I poznacie, że Ja jestem Pan. Tak mówi Pan Bóg: Dlatego, żeś klaskał rękami i tupał nogami, i cieszyłeś się w duszy z całą twoją zawziętością wobec ziemi izraelskiej, dlatego wyciągam rękę przeciwko tobie; wydam cię na łup narodów, wyplenię cię spośród ludów, wyniszczę cię spośród krajów, unicestwię cię! — i poznasz, że Ja jestem Pan (BT, Ez 25:5-7).
Oto tak dokonam sprawiedliwości nad Moabem i poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 25:11).
Dokonam na nich wielkiej pomsty za pomocą srogich kar. Wtedy poznają, że Ja jestem Pan, gdy dokonam na nich pomsty (BT, Ez 25:17).
Synu człowieczy, ponieważ Tyr mówił Jerozolimie: Ha, oto rozbita została brama ludów: powraca do mnie, ja będę bogaty, ona — pustynią, dlatego tak mówi Pan Bóg: Oto Ja jestem przeciwko tobie, Tyrze! Sprawię, że wyjdą przeciw tobie liczne narody, nadpłyną falami jak morze. Zburzą mury Tyru i wywrócą jego wieże. Wymiotę z niego jego proch i uczynię z niego nagą skałę. Stanie się pośrodku morza miejscem suszenia sieci, ponieważ Ja powiedziałem — wyrocznia Pana Boga. Stanie się on łupem narodów. Córki zaś jego, które są na stałym lądzie, będą zabite mieczem. I poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 26:2-6).
Oto występuję przeciwko tobie, Sydonie! Chcę być uwielbionym pośród ciebie. Poznają, że Ja jestem Pan, gdy nad nim wykonam sądy moje i ukażę się mu jako Święty. Ześlę na niego zarazę i krew na jego ulice, a zabici będą upadać w jego środku pod razami miecza podniesionego na niego zewsząd. I poznają, że Ja jestem Pan. A dla domu Izraela nie będzie już więcej ani ciernia raniącego, ani żądła zadającego ból ze strony tych wszystkich, którzy mieszkają dokoła, którzy ich nienawidzili, i poznają, że Ja jestem Pan. Tak mówi Pan Bóg: Kiedy zgromadzę dom Izraela spośród narodów pogańskich, wśród których został rozproszony, w nim będę uwielbiony na oczach narodów pogańskich. Będą mieszkać na swojej ziemi, którą dałem słudze memu, Jakubowi. Będą na niej mieszkać bezpiecznie, będą budować domy i uprawiać winnice; będą mieszkać bezpiecznie, podczas gdy nad wszystkimi dokoła, którzy ich nienawidzili, Ja będę wykonywać sądy. I poznają, że Ja jestem Pan, ich Bóg (BT, Ez 28:22-26).
Oto Ja jestem przeciwko tobie, faraonie, królu egipski, wielki krokodylu, rozciągnięty wśród swoich rzek, który mawiałeś: Moje są rzeki, ja je uczyniłem. Założę kółka w twoje szczęki i sprawię, że ryby twoich rzek przylgną do twoich łusek i wydobędę cię z twoich rzek, a wszystkie ryby twoich rzek przylgną do twoich łusek. Wyrzucę cię na pustynię, ciebie i wszystkie ryby twoich rzek. Upadniesz na otwartym polu, nikt cię nie podniesie i nie pochowa. Zwierzętom polnym i ptakom powietrznym oddam cię na pożarcie. Wtedy wszyscy mieszkańcy Egiptu poznają, że Ja jestem Pan. Byłeś bowiem oparciem z trzciny dla domu Izraela (BT, Ez 29:3-6).
Ziemia egipska stanie się pustynią i miejscem bezludnym, wtedy poznają, że Ja jestem Pan. Ponieważ powiedziałeś: Mój jest Nil, ja go uczyniłem, oto dlatego przyjdę na ciebie i na twoje rzeki i uczynię z ziemi egipskiej wyludnioną pustynię, od Migdol aż do Sjene i aż do granic Kusz (BT, Ez 29:9-10).
Odmienię los Egiptu i zgromadzę ich w kraju Patros, w kraju ich pochodzenia, i będą tam tworzyć królestwo bez znaczenia. W porównaniu z innymi królestwami będzie to królestwo bez znaczenia i nigdy nie podniesie się ponad inne narody. Zmniejszę ich liczbę, aby więcej nie panowali nad narodami. Nie będą już więcej nadzieją domu Izraela i to im będzie przypominać winę tego czasu, gdy oni skłaniali się ku nim. Wtedy poznają, że Ja jestem Pan Bóg (BT, Ez 29:14-16).
W owym dniu sprawię, że wyrośnie potęga domu Izraela, i tobie pozwolę, żebyś pośród nich otworzył usta. Wtedy poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 29:21).
I poznają, że Ja jestem Pan, kiedy podłożę ogień pod Egipt, a wszyscy jego poplecznicy się załamią (BT, Ez 30:8).
Wykonam sądy w Egipcie, aby poznali, że Ja jestem Pan (BT, Ez 30:19).
Wzmocnię ramiona króla babilońskiego, natomiast ramiona faraona osłabną i poznają, że Ja jestem Pan, kiedy mój miecz włożę w rękę króla babilońskiego, aby go wyciągnął przeciw ziemi egipskiej. A Ja rozproszę Egipcjan pomiędzy narodami i rozdzielę ich po krajach, aby poznali, że Ja jestem Pan (BT, Ez 30:25-26).
Gdy kraj egipski obrócę w pustynię, a ziemia pozbawiona zostanie tego, co ją napełnia, gdy pobiję wszystkich mieszkańców, wtedy poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 32:15).
I poznają, że Ja jestem Pan, gdy kraj uczynię pustynią i pustkowiem z powodu wszystkich obrzydliwości, których się dopuścili (BT, Ez 33:29).
Drzewo polne wyda swój owoc, a ziemia wyda swój plon. Będą oni żyli bezpiecznie w swym kraju i poznają, że Ja jestem Pan, gdy skruszę kłody ich jarzma i wyrwę ich z ręki tych, którzy ich ujarzmiają (BT, Ez 34:27).
Oto jestem przeciwko tobie, góro Seir, wyciągam rękę przeciwko tobie i zamienię cię w pustynię i w pustkowie, a miasta twe zamienię w ruiny. Staniesz się pustynią i wtedy poznasz, że Ja jestem Pan (BT, Ez 35:3-4).
Uczynię cię wieczną pustynią, miasta twoje staną się już nie zamieszkane i poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 35:9).
Tak jak radowałaś się z powodu tego, że dziedzictwo domu Izraela było spustoszone, tak też z tobą uczynię. Pustynią się staniesz, góro Seir, i cały Edom wniwecz się obróci; wtedy poznacie, że Ja jestem Pan (BT, Ez 35:15).
Rozmnożę na was ludzi i bydło: będą liczni i płodni, sprawię, że będziecie zamieszkane tak, jak w waszej przeszłości, i będę was darzył dobrodziejstwami więcej jeszcze niż przedtem, po to, byście poznały, że Ja jestem Pan (BT, Ez 36:11).
Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszczone jest pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich, i poznają ludy, że Ja jestem Pan — wyrocznia Pana Boga — gdy okażę się Świętym względem was przed ich oczami (BT, Ez 36:23).
I do tego jeszcze to uczynię: dam się uprosić domowi Izraela i rozmnożę ich jak trzodę ludzką. Jak poświęcone owce, jak owce Jerozolimy za jej świetnych dni, tak miasta wyludnione staną się pełne trzody ludzkiej, aby poznano, że Ja jestem Pan (BT, Ez 36:37-38).
Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana! Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan (BT, Ez 37:4-6).
Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój (BT, Ez 37:12-13).
Mieszkanie moje będzie pośród nich, a Ja będę ich Bogiem, oni zaś będą moim ludem. Ludy zaś pogańskie poznają, że Ja jestem Pan, który uświęca Izraela, gdy mój przybytek będzie wśród nich na zawsze (BT, Ez 37:27-28).
I wymierzę im karę przez zarazę i krew, i ulewę, i grad jakby kamieni. Ogień i siarkę ześlę jak deszcz na niego i na jego wojsko, i na rozliczne ludy, które są z nim. Tak okażę się wielkim i świętym, tak ukażę się oczom wielu narodów: wtedy poznają, że Ja jestem Pan (BT, Ez 38:22-23).
Padniesz na otwartym polu, albowiem Ja tak powiedziałem — wyrocznia Pana Boga. I ześlę ogień na Magog i na żyjących bezpiecznie mieszkańców wysp, aby poznali, że Ja jestem Pan. Natomiast imię moje święte ogłosze pośród mego ludu izraelskiego; nie pozwolę już bezcześcić świętego mojego imienia w przyszłości, aby narody pogańskie poznały, że Ja jestem Pan, Święty w Izraelu (BT, Ez 39:5-7).
I pozna dom Izraela, że Ja jestem Pan, ich Bóg, odtąd i na zawsze (BT, Ez 39:22).
Nie będą mieli dziedzicznej posiadłości: to Ja jestem ich dziedziczną posiadłością, i nie ma się im dawać nic na własność w Izraelu: to Ja jestem ich własnością (BT, Ez 44:28).

Księdze Ozeasza:

Księdze Joela:

Księdze Aggeusza:

Księdze Zachariasza:

Księdze Malachiasza:

Ewangelii według św. Mateusza:

Ewangelii według św. Marka:

Ewangelii według św. Łukasza:

☙❤❧

Ewangelii według św. Jana:

Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: To Ja jestem, nie bójcie się! Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali (BT, Jn 6:19-21).
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata (BT, Jn 6:51).
A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia (BT, Jn 8:12).
A On rzekł do nich: Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata. Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że Ja jestem, pomrzecie w grzechach swoich. (BT, Jn 8:23-24).
Rzekł więc do nich Jezus: Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja jestem i że Ja nic od siebie nie czynię, ale że to mówię, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną: nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba (BT, Jn 8:28-29).
Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem (BT, Jn 8:58).
Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony — wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby /owce/ miały życie i miały je w obfitości. Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; /najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce (BT, Jn 10:7-15).
Rzekł do niej Jezus: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to? (BT, Jn 11:25-26)
Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec (BT, Jn 12:25-26).
Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem (BT, Jn 13:19).
W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie — wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła (BT, Jn 14:2-11).
W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was (BT, Jn 14:20).
Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który uprawia. Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Wytrwajcie we Mnie, a Ja /będę trwał/ w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie — o ile nie trwa w winnym krzewie — tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy — latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić (BT, Jn 15:1-5).
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata (BT, Jn 17:24).
A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: Kogo szukacie? Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu. Rzekł do nich Jezus: Ja jestem. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi. Skoro więc rzekł do nich: Ja jestem, cofnęli się i upadli na ziemię. Powtórnie ich zapytał: Kogo szukacie? Oni zaś powiedzieli: Jezusa z Nazaretu. Jezus odrzekł: Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść (BT, Jn 18:4-8).

Dziejach Apostolskich:

Pierwszym Liście św. Piotra:

Apokalipsie św. Jana:

W Ewangelii św. Jana jest przepiękny (bo przepełniony Majestatem oraz Mocą samego Boga) i jednocześnie wiele mówiący o Świętości Imienia Bożego opis pojmania Jezusa w Ogrodzie Oliwnym (patrz BT, Jn 18:1-11 ). To właśnie w tym fragmencie Ewangelista Jan, działając pod natchnieniem Ducha Świętego, zawarł sedno porażającej dla grzeszników (jeśli tego wymagają okoliczności) Mocy Najświętszego Imienia Bożego: "Jestem". Oczyma wiary dostrzegam, że stało się tak dlatego, że Bóg ponad wszystko wywyższył swego Jednorodzonego Syna "[...] i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką zwierzchnością i władzą, i mocą, i panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią tego, który napełnia wszystko na wszelki sposób" (BT, Ef 1, 20-23) "[...] i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM — ku chwale Boga Ojca" (BT, Flp 2:9-11).
☙❤❧

Zatem dla nas współczesnych: jakie znaczenie ma Najświętsze Imię Trójjedynego...

Ja Jestem chlebem żywym, aby rozumieli Mnie wszyscy odczuwający głód;
Ja Jestem krzewem winnym, aby rozumieli Mnie wszyscy, którzy uprawiają winnice;
Ja Jestem światłością świata, aby rozumieli Mnie wszyscy, którzy kroczą w ciemności;
Ja Jestem z wysoka, aby rozumieli Mnie wszyscy piloci, spadochroniarze i mieszkańcy wieżowców;
Ja Jestem w Ojcu, aby rozumieli Mnie wszyscy, którzy kochają;
Ja Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata, aby rozumieli Mnie wszyscy tęskniący;
Ja Jestem kamieniem węgielnym, aby rozumieli Mnie wszyscy budowniczowie;
Ja Jestem skałą, aby rozumieli Mnie wszyscy geolodzy i rzeźbiarze;
Ja Jestem bramą owiec, aby rozumieli Mnie wszyscy hodowcy;
Ja Jestem dobrym pasterzem, aby rozumieli Mnie wszyscy właściciele trzód;
Ja Jestem drogą, aby rozumieli Mnie wszyscy stojący w korkach;
Ja Jestem prawdą, aby rozumieli Mnie wszyscy filozofowie, prawnicy, dziennikarze i politycy;
Ja Jestem zmartwychwstaniem i życiem, aby rozumieli Mnie wszyscy, którzy stoją w kolejkach do zakładów pogrzebowych;
Ja Jestem Pan i twój Bóg, aby rozumieli Mnie wszyscy;
Ja Jestem, Ja jeden, i nie ma ze Mną żadnego boga.

Przyjmij, Trójjedyny Boże, mój strzelisty akt hołdu i wdzięczności Tobie.
☙❤❧

♫ "Uwielbiam imię Twoje, Panie" ♫
Muzyka i słowa: Sławomir Butenko (1997)
Wyk.: Rafał Bartela schola przyjaciele

Źródło MP3

[mr]

☙❤❧

Dialog bliźniaków pod sercem mamy

"W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy pyta drugiego: — Wierzysz w życie po porodzie? — Jasne. Coś musi tam być. Mnie się wydaje, że my właśnie po to tu jesteśmy, żeby się przygotować na to, co będzie potem. — Głupoty. Żadnego życia po porodzie nie ma. Jak by miało wyglądać? — No nie wiem, ale będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzią... — No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział żeby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina. — No ja nie wiem, ale zobaczymy Mamę, a Ona się będzie o nas troszczyć. — Mama? Ty wierzysz w Mamę? Kto to według ciebie w ogóle jest? — No przecież jest wszędzie wokół nas... Dzięki Niej żyjemy. Bez Niej by nas nie było. — Nie wierzę! Żadnej Mamy jeszcze nie widziałem, czyli Jej nie ma... — No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać jak śpiewa, albo poczuć, jak głaszcze nasz świat. Wiesz, ja myślę, że prawdziwe życie zaczyna się później" [ 14 ] [◀].
☙❤❧

Manufaktura patriotyzmu zasilana zachwytem

"Wielka jest radość, gdy prawi zwyciężą; gdy górą przewrotni, każdy się chowa".
BT, Prz 28:12
"W dobrze rządzonym państwie być biednym to wstyd, natomiast w źle rządzonym państwie bycie bogatym to hańba".
Konfucjusz
"W czasie sumy przed duszą przesunęła się znowu słodka, przecudna postać Matki Niepokalanej, ale w innej koronie, niż Ją widziałam z rana. Zdziwiona wpatrywałam się w tę koronę i odczytałam «Polonia» — litery ułożone były z jasnych, jak gwiazdy, drogich kamieni. Maryja z majestatem królewskim błogosławiła Polskę na cztery strony, nazywając ją miłym Jej Sercu królestwem".
s. Leonia Nastał: «Dziennik duchowy. Uwierzyłam miłości», (Zeszyt IV, s.283)

☙❤❧	☙❤❧

18 lutego 2014	20 lipca 2016

☙❤❧

Fotografia białej ściany?

Kiedy powiedziałem Jezusowi «tak», nie wiedziałem, co mnie czeka. Powiedz Bogu «tak» w życiu, a On poprowadzi cię w nieznane i piękne. To tak jak z sakramentem małżeństwa. Mówisz «tak», ale nie wiesz, co cię czeka.
Modlitwa to dialog, to pragnienie przebywania z Bogiem. Nie proś Go o zbyt wiele, a tylko o to, czego potrzeba, co jest dobre. 10 minut dziennie. Od tego trzeba zacząć.
Modlitwa to dla was przykry obowiązek czy nie możecie się na nią doczekać? Jezus prosi, byście modlili się codziennie za chore dzieci, za cierpiących.
Nie krzyczcie w domach, nie przeklinajcie! Bo dopuszczacie tak diabła. Rozmawiajcie z dziećmi. To jest najważniejsze!
Wiecie, kim jest człowiek bez Boga? Jest zagubiony. Ale z Bogiem nie boi się niczego i nikogo.

brat Elia

Ks. Marco: Wiele osób widywało brata Elie jak, będąc sam, z kimś rozmawia.
— Z kim rozmawiasz?
— Kogo widzisz? — Pytano go wielokrotnie.
Brat Elia, zmęczony ciągłymi pytaniami, zwrócił się z tym do Jezusa.
— Nie odpowiadaj na ich pytania, bo zrobią z ciebie szaleńca. Weź aparat fotograficzny i idź do pobliskiego kościoła. Zrób zdjęcie białej ścianie. To będzie dowód.
— Pamiętam, że dali mi taki mały, kupiony w kiosku jednorazowy sprzęt — wtrąca Elia — Na ścianie zobaczyłem światło. Zacząłem więc robić zdjęcia. I wszyscy ze mną. Z 36 zrobionych przeze mnie zdjęć wszystkie wyszły białe, z wyjątkiem jednej kolorowej fotografii. Wszyscy inni mieli na kliszach białą ścianę.
— To Jezus, jakiego widzi Elia — ks. Marco pokazuje zdjęcie w swoim telefonie komórkowym.
☙❤❧

Monety z wizerunkiem nienarodzonego dziecka

Monety z wizerunkiem nienarodzonego dziecka

W obu katolickich krajach — zarówno Polsce, jak i w Chorwacji, trwa walka o wprowadzenie prawa zakazującego zabijania nienarodzonych. W obu rządy zdominowane są przez wyznawców kompromisu, jednak liczba obrońców życia w społeczeństwach stale rośnie. Symbolem chorwackiego ruchu pro-life stała się moneta ukazująca ludzki płód [ 18 | ◀ ]. Czy Zjednoczona Prawica w Polsce wciąż będzie grała na zwłokę w tej super ważnej etycznie i społecznie kwestii? ☙❤❧

Znak Krzyża zabija zarazki i zmienia właściwości wody i potraw

WSPÓŁCZESNA NAUKA O ZNAKU KRZYŻA

Angelina Małachowskaja (fizyk):
— Potwierdziliśmy, że stary zwyczaj czynienia znaku Krzyża nad jedzeniem i piciem przed posiłkiem ma głęboki mistyczny sens. Ukryta jest za nim również korzyść praktyczna: żywność oczyszcza się dosłownie w ciągu chwili. Jest to wielki cud, który dokonuje się praktycznie każdego dnia.

Swoje badania siły znaku Krzyża Angelina Małachowskaja z błogosławieństwa Cerkwi prowadziła prawie przez dziesięć lat. Przeprowadzono wielką serię eksperymentów, które wielokrotnie sprawdzano przed opublikowaniem. Wyniki eksperymentów są fenomenalne: wykryto unikalne właściwości antybakteryjne wody, które w niej się pojawiają po poświęceniu jej prawosławną modlitwą i znakiem Krzyża. Odkryto nową, nieznaną wcześniej właściwość Słowa Bożego, zmieniającego strukturę wody, to znaczy, znacznie zwiększającego jej gęstość optyczną w krótkim ultrafioletowym zakresie widma.
Sama możliwość przeprowadzenia tych badań dla Angeliny Małachowskiej i jej kolegów z Petersburga było cudem, ponieważ nie otrzymali oni środków finansowych i nie weszły one w zakres tematyki badań naukowo-badawczych. Ale prawosławni naukowcy wykonali ogromny zakres pracy za darmo — tylko po to, aby dać ludziom możliwość poczuć i zobaczyć uzdrawiającą moc Boga.

EKSPERYMENT NAUKOWY

Naukowcy sprawdzili działanie modlitwy Ojcze nasz i prawosławnego znaku Krzyża na bakterie chorobotwórcze. Do badań pobrano próbki wody z różnych miejsc (ze studzien, rzek i jezior). Wszystkie próbki zawierały bakterie pałeczki okrężnicy i gronkowca złocistego. Okazało się jednak, że jeśli przeczyta się modlitwę Ojcze nasz i przeżegna wodę znakiem Krzyża, to ilość szkodliwych drobnoustrojów może zmniejszyć się nawet ponad 1000 razy!
Zaobserwowano korzystny efekt modlitwy i oddziaływania znaku Krzyża na człowieka, tj. u wszystkich badanych stabilizowało się ciśnienie i poprawiały się parametry krwi. Dziwny był ten fakt, że parametry zmieniały się w dokładnie potrzebnym dla uzdrowienia kierunku: u pacjentów z niedociśnieniem ciśnienie się zwiększało, a z nadciśnieniem — obniżało.
Zauważono, że jeśli znak Krzyża człowiek czynił niedbale, niedokładnie złożył trzy palce dłoni, lub nie dotykał koniecznych punktów (środek czoła, środek splotu słonecznego, zagłębień prawego i lewego ramienia), to pozytywny wynik oddziaływania był o wiele mniejszy lub w ogóle go nie było.

ZNAK

Naukowcy zmierzyli gęstość optyczną wody przed i po wykonaniu nad nią znaku Krzyża, a także po jej poświęceniu. Okazało się, że gęstość optyczna wody poświęconej w stosunku do jej wartości przed poświęceniem wzrasta — wyjaśnia Angelina Małachowskaja — Oznacza to, że woda jakby rozróżnia sens wypowiadanych nad nią modlitw, zapamiętuje ich oddziaływanie i zachowuje go przez czas nieokreślony w postaci wzrostu wartości gęstości optycznej. Woda jakby nasyca się światłem. Ludzkie oko, oczywiście, zauważyć tych uzdrawiających zmian w strukturze wody nie jest w stanie. Ale spektrograf zapewnia obiektywną ocenę tego wpływu.
Znak Krzyża zmienia gęstość optyczną wody praktycznie natychmiast. Gęstość optyczna wody, pobranej z kranu, po uczynieniu nad nią znaku Krzyża przez zwykłego wierzącego, świeckiego w prawosławnym złożeniu palców prawej ręki, wzrasta prawie 1,5-krotnie! A przy poświęceniu przez kapłana — prawie 2,5-krotnie! Z tego wynika, że woda rozróżnia stopień święcenia — przez świeckiego czy kapłana, u którego palce prawej ręki są ułożone do błogosławieństwa tak, że przedstawiają pierwsze litery Imienia Chrystusa.
Ciekawy jest wynik poświęcenia wody przez człowieka ochrzczonego, lecz niewierzącego, i nie noszącego na sobie krzyżyka. Okazało się, że woda rozróżnia nawet stopień wiary — optyczna gęstość wody zmieniła się tylko o 10%! Zaprawdę «Według wiary waszej — niechaj będzie wam dane!».
Ponieważ ciało ludzkie składa się z więcej niż dwóch trzecich wody, to znaczy, że Bóg stworzył w nas taki system kanałów fizycznych, które w organizmie regulują wszystkie procesy biochemiczne i który dokładnie rozpoznaje imię Jezusa Chrystusa!
Można powiedzieć, że znak Krzyża — to generator światła. Przy żadnym innym ułożeniu palców rąk (dłonią, czy przy niedbałym ułożeniu palców, przy szybkim nieodpowiednim machaniu rękami) żadnych zmian (zwiększenia) gęstości optycznej wody z kranu nie stwierdzono [ 19 | ◀ ].
☙❤❧

Laminina a krzyż Chrystusa

☙❤❧

Bibliografia wraz ze źródłami internetowymi

Opracowania tematyczne (publikowane chronologicznie), które popełniłem w latach 2013-16, 2020 [mr]

Prawa autorskie

• GŁÓWNA • MAPA • LINKI • e-KONTAKT • & • MEANDRY • SKARBIEC • OSOBLIWOŚCI • ZADUMA • SACRUM • SBM • WWW • DOWNLOAD • ☺☺☺ •
• REFLEKSJE • ZAMYŚLENIA • MODLITWA • SUPLEMENT • MEDYTACJE • TRYPTYK • DARY • STROFY • AFORYZMY • MYŚLI • RADOŚĆ • INSPIRACJE • ROZMOWY •
• PROCES IHS • KONTEMPLACJE • ADORACJA NS • ADORACJA KRZYŻA • ADORACJA GP • NMP • FASCYNUJĄCY • JAKBY W ZWIERCIADLE •
• GUADALUPE • NAJU • MARTA ROBIN • ZEITUN • NIEZNISZCZALNI • WOLNI OSTATECZNIE • ZNAKI CZASU •
• WARTO PRZECZYTAĆ, POSŁUCHAĆ, OBEJRZEĆ • FILMOTEKA I • FILMOTEKA II • WIDEOTEKA • AROMAT PRAWDY • FOTOKSIĄŻECZKA •
• TIMETE DEUM • SZKOŁA PIĘKNEJ MODLITWY • TAJEMNICA MSZY ŚWIĘTEJ • EUCHARYSTIA PRZEDSMAKIEM NIEBA • TAK NAM DOPOMÓŻ BÓG • POWOŁANIE •
• SYNKRETOLOGIZMY • LIMERYKI • NIEPORADNIK INTELEKTUALNO-DUCHOWY • NIEUSTANNIK MODLITEWNO-MIŁOSNY • PROKLAMACJA LuxDei.pl • LITURGIA •
• O(DE) MNIE • ZATRUDNIĘ OD ZARAZ • KONTAKT e-MAILOWY •

U nas, tj. na LuxDei.pl RODO nie ma zastosowania, a pliki cookies wykorzystywane są jedynie w celu tworzenia statystyk związanych z liczbą
odwiedzin niniejszej witryny. Odwiedzając nas akceptujesz ten fakt. Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat cookies.

BT, Ap 7,12: «	Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen »


Jezus do Łucji: «To prawda, moja córko, że wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymanie przyrzeczonych łask. Ja jednak wolę tych, którzy odprawią pięć pierwszych sobót w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż tych, którzy odprawią piętnaście, bezdusznie i z obojętnością »