Jakby w zwierciadle

"Czy nigdy nie miałeś w życiu dobrej myśli? (Taką ideę wyraził Bougaut). Może dałeś się owładnąć przez miłość; chwila wzruszająca, serce biło ci, jakby chciało wyskoczyć z piersi. Tego właśnie doświadczył Bóg. Widział swego Syna, swoje Słowo, swoją Myśl żyjącą, której piękno jest niewymowne. Nie posiadał się z radości, a Jego serce rwało się do Niego.
Syn zaś widział swego Ojca i oczarowany Jego pięknem ze swej strony również wyrywał się ku Niemu. Z tego boskiego i wzajemnego spotkania zrodziła się nieskończona miłość przenikająca z jednego do drugiego; miłość z natury wieczna, niewymowna, podniesiona do godności osoby.
To Duch Święty; żyjące tchnienie Ojca ku Synowi i Syna ku Ojcu. Duch miłości; pocałunek między Ojcem i Synem, który zespala Ojca i Syna w wiecznej szczęśliwości.
W ten sam sposób jak Syn realizuje w pełni poznanie w Bogu, tak Duch Św. realizuje w Bogu miłość, a z nią zamyka się cykl życia Bożego. W taki sposób można w przybliżeniu wyrazić tajemnicę Trójcy Świętej. Jeden Bóg w trzech Osobach.
Jako stworzenie nie miałeś żadnego prawa do poznania tej tajemnicy, ale Bóg zechciał cię podnieść do stanu dziecka i przyjaciela (por. J 15,15) i jako takiego wtajemniczył w misterium swego życia bożego, dając ci poznać tę tajemnicę za pośrednictwem swego Jednorodzonego Syna (por. J 1,18).
Od wieków Ojciec rodzi Syna w pełni podobnego do siebie (por. J 14,9.11; Hbr 1,3); z miłości Ojca do Syna pochodzi Duch Święty, nieskończony i wieczny jak Ojciec i Syn (por. J 3,5; 14,6; 16,7). Jak Syn jest obrazem substancjalnym Ojca, tak Duch Święty jest miłością substancjalną między Ojcem i Synem.
Tajemnica Trójcy Świętej daje ci zatem możność zrozumienia, że w Bogu jest bezgraniczny i niewyczerpany ocean dobroci, miłości, płodności, życia.
Z objawienia Jezusa i nauczania Kościoła możesz poznać istotę tajemnicy Trójcy Świętej, nie rozumiesz jednak całej jej głębi.
Twój rozum pozostaje oślepiony wielkością tajemnicy, ale dzięki światłu wiary nie błądzi, wierzy, poddając się Bożemu Objawieniu.
Jezus przyszedł nie tylko by objawić tajemnicę Trójcy Świętej, ale także by skontaktować cię z Nią. On sam obiecał: «Jeśli mnie kto miłuje..., Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać» (J 14,23).
Jakiej łaski miłości i jakiego zaangażowania wymaga odpowiedź z twej strony!
Wobec tej największej tajemnicy schyl głowę i adoruj w milczeniu odwieczną Trójcę, otchłań wszystkich doskonałości" [ * ].

"Mimo wielkości tego nieskończenie niedostępnego dla ciebie, biednego stworzenia, misterium, Trójca Święta zechciała pochylić się nad tobą, aby cię odkupić, uświęcić i uczynić cię uczestnikiem swojej natury Boskiej i swego szczęścia. Ojciec i Duch Święty umiłowali cię do tego stopnia, że dali ci Syna; Ojciec i Syn umiłowali cię tak bardzo, że dali ci Ducha Świętego.
Miłość Boga do ciebie osiągnęła apogeum w zesłaniu Ducha Świętego; w Dniu Pięćdziesiątnicy stanowi On pełnię daru Bożego, który ma doprowadzić do końca dzieło twego uświęcenia.
Dar ten, zainicjowany na Chrzcie św. i odnowiony w sakramencie bierzmowania, nie jest czymś przejściowym, ale trwałym w twej duszy (por. J 14,23-31) i im bardziej starasz się pełnić heroiczne czyny, tym bardziej miłość Boża rozlewa się w twym sercu przez Ducha Świętego, który ci został dany (por. Rz 5,5).
Trójca Święta jest źródłem wszystkich dóbr, od Niej wszystko pochodzi. Bóg Ojciec «tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał» (J 3,16); Syn wcielił się i umarł za ciebie na krzyżu; Duch Święty zechciał wstąpić do twego serca, aby przekazać ci miłość Bożą i dać ci udział w życiu Bożym.
Miłość Ojca i łaska Syna udzielane ci są przez Ducha Świętego, który wlewa je w twoje serce. Wszystko to powinno budzić w twym sercu głębokie uczucie uwielbienia i dziękczynienia oraz adoracji.
Powinieneś uwielbiać Trójcę Świętą nie tylko z powodu niezmiernych łask, jakie otrzymałeś od Niej, ale także i przede wszystkim ze względu na Nią samą i w Niej samej. Ogromne dzieło stworzenia i płynące z miłości dzieło odkupienia, to wszystko jest darem Trójcy Świętej; z drugiej strony wszystko jest podporządkowane chwale Trójcy. Ty sam jesteś przeznaczony w Chrystusie, by powstać do chwały Jego majestatu (por. Efl, 12).
Nic tak bardzo nie przynosi chwały Trójcy Świętej jak dzieło Wcielenia Słowa, i nic innego nad Wcielenie nie przynosi ci większego pożytku.
Bóg w swej nieskończonej dobroci zechciał, aby Jego chwała pokrywała się z twym dobrem i szczęściem; ze swej strony powinieneś starać się, aby twoje szczęście utożsamiało się z chwałą Bożą. Całe twoje życie, wszystkie twe działania, powinny być hymnem chwały dla Trójcy Świętej" [ * ].

"Twoja wielkość i twa świętość polega na tym, abyś żył w pełni jako dziecko Boże. Powinieneś starać się odtwarzać, na tyle, na ile to jest możliwe dla stworzenia, postawę Jezusa wobec Ojca niebieskiego.
Jezus, jako człowiek, koncentruje całe swe uczucie w Ojcu; poddany jest Ojcu, cały swój umysł kieruje na Ojca, starając się Mu podobać (por. J 8,29).
Poprzez posiadaną przez ciebie łaskę, czyni cię zdolnym do życia z umysłem i uczuciem skierowanym do Ojca. Jezus modli się o tę wewnętrzną jedność: «Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w nas» (J 17,21).
Jezus podczas całego swego życia prywatnego i publicznego we wnętrzu swej duszy stale przeżywa cudowną więź życiową z Osobami Boskimi. Także ty przez wiarę możesz poznać, przez miłość kochać je i następnie żyć w łączności z Nimi.
W ten sposób możesz uczestniczyć w życiu wewnętrznym Jezusa, całkowicie pogrążonym w Trójcy Świętej, zgodnie ze słowami św. Pawła: «Wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu» (Kol 3,3).
Jezus jako Bóg-Człowiek jest nierozdzielnie złączony z Ojcem przez naturę, ty zaś jesteś zjednoczony przez łaskę. Dusza Jezusa jest zawsze pogrążona w wizji uszczęśliwiającej Trójcy; ty przez wiarę wiesz, że Trójca żyje w tobie. Proś Pana, aby nie pozwolił ci tak pogrążyć się w sprawach i działalności zewnętrznej, chociażby były one dobre, abyś zapomniał o swej cudownej więzi z Bogiem, do której On sam cię wzywa i zaprasza.
Twoja przyjaźń i zażyłość z trzema Osobami Boskimi posiada pewne stopnie; stawać się będą coraz głębsze i ściślejsze w miarę jak twoja dusza, wzrastając w łasce i miłości, będzie zdolna wejść w coraz bardziej intymne relacje z Trójcą: «Kto mnie miłuje, będzie umiłowany przez Ojca mego, a również ja będę go miłował i objawię mu siebie» (J 14,21).
Za każdym razem, gdy kochasz coraz większą miłością, Trójca wlewa się w ciebie bez granic, czyniąc cię coraz doskonalszym w jedności (por. J 17,23).
Tylko w niebie, gdzie będziesz kontemplował Trójcę bez żadnej zasłony, twoja więź z trzema Osobami będzie w pełni doskonała. Aby żyć z Trójcą Św. wystarczy, abyś oparł się na wierze, poprzez którą wiesz w sposób pewny, że trzy Osoby Boskie mieszkają w tobie, zgodnie ze swymi charakterystycznymi cechami (por. J 14,23).
Oby Bóg zechciał, by Trójca Święta pomogła ci zapomnieć całkowicie o sobie i byś zamieszkał w Niej na stałe tak, jakby twa dusza była już w wieczności.
Obyś ty, ogarnięty miłością Bożą, działał we wszystkim przez tę miłość i byś był uległy Bożej woli" [ * ].

LuxDei

"W czasie drugiej Mszy św. o godz. siódmej ukazała mi się znowu Trójca Przenajświętsza, jakby poza mną — w ołtarzu, choć czułam równocześnie, że jest to w głębi duszy, bo oczu nie podnosiłam. Zresztą, nie potrzebowałam ich podnosić, taka jasność otaczała Trójcę Przenajświętszą, a właściwie taką jasnością była Trójca Przenajświętsza. Już się nie dziwiłam, że Bóg zna najskrytsze tajniki serc ludzkich; nie dziwiłam się, że Mu tak jasne są nasze myśli i pragnienia, nasze najlżejsze poruszenia; nie dziwiłam się, że święci, żyjąc w Bogu, widzą w Nim wszystko. Wszystko jest tak jasne w owej światłości Bożej, że słońce zdawało mi się wobec niej ciemną plamą, a po chwili znikło zupełnie, tak jak znikają gwiazdy wobec wschodzącego słońca. Ta jasność była gdzieś umiejscowiona, choć trudno mi było dopatrzeć [się] samego ogniska. Było w niej życie wiecznie się odradzające i piękno niepojęte. Moja maleńkość gubiła się całkiem w Nieskończoności, kochałam Jego majestat Boski" [ * ].