Złote jabłka na sprzętach ze srebra — to słowo mówione w czasie właściwym.
Złota obrączka, kolia ze szczerego złota — wskazówka mądrego dla uszu uważnych. BT, Prz 25:11-12
Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano!
On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek. BT, Mdr 7:15
Rozumni w mowach sami jako mędrcy wystąpią i niby deszcz wyleją przysłowia doskonałe. BT, Syr 18:29
Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie okazują się błędy człowieka w jego rozumowaniu.
Piec wystawia na próbę naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.
Hodowlę drzewa poznaje się po jego owocach, podobnie serce człowieka po rozumnym słowie.
Nie chwal człowieka, zanim poznasz, jak przemawia, to bowiem jest próbą dla ludzi. BT, Syr 27:4-7
Początkiem każdego dzieła — słowo, a przed każdym działaniem — myśl.
Korzeniem zamierzeń jest serce, skąd wyrastają cztery gałęzie:
dobro i zło, życie i śmierć, a nad tym wszystkim język ma pełną władzę. BT, Syr 37:16-18
LuxDei.pl
Nie trzeba lecieć na Księżyc, by być bliżej nieba, ale niebo tworzyć w słowach,
które się wypowiada do innych, by inni żyli wdzięcznością, a nie zniechęceniem. o. Augustyn Pelanowski osppe:
»Testament duchowy. Gdy noc staje się jaśniejsza niż dzień«,
Wydawnictwo FIDES, Kraków 2019
WWW
Od synkretyzmu do synkretologizmu
Synkretyzm
Synkretyzm (greckie synkre-tismós = tożsamość) to pojęcie zwykle rozumiane jako proces i rezultat
określonych zmian systemowych; zjawisko harmonijnego współistnienia, przenikania i wzajemnego oddziaływania na
siebie rodzajów i gatunków literackich, kategorii estetycznych, funkcji języka, symboliki, idei, rytuałów, filozofii
życia, tworzące nową jakość artystyczną, np. dzieła literackiego (typowe zwłaszcza dla tradycji romantycznej:
liryczność, epickość i dramatyczność stały się wówczas jednolitą strukturalną całością).
LuxDei
Nietrywialną funkcjonalnością owej tożsamości systemowej może być logika rozumiana jako siła sprawcza, niejako
napędzająca ów proces zmian oraz polaryzująca go w przestrzeni twórczości człowieka. Zatem, gdy uznamy za naturalny
związek między synkretyzmem językowym a logiką wypowiedzi, natychmiast zaczniemy dostrzegać fakt istnienia
struktur synkretyczno-logicznych, w których różnorodność wzajemnych powiązań i zależności pojęciowych wydaje się wręcz
nieograniczona, ale zawsze realnie osadzona w tym co egzemplifikuje tożsamość człowieka wyrastającą z systemu wartości
jakim hołduje. Stąd wynika możliwość łączenia różnych (pozornie lub rzeczywiście wzajemnie sprzecznych) elementów
wypowiedzi będącej autorskim komentarzem z pogranicza, np. filozofii i religii lub fizyki i kognitywistyki. Tylko brak spójnej
wypowiedzi (wynikający, np. z wielomówstwa, pustosłowia lub zniewolenia) zaburza, a nawet wręcz unicestwia ową nieograniczoną
przestrzeń związków frazeologicznych.
Na uwagę zasługuje również fakt, że synkretyzm jest charakterystycznym dla małych dzieci sposobem widzenia świata, zwanym
także spostrzeganiem globalnym. Niemowlę, nie posiadając jeszcze wykształconej umiejętności analizy i syntezy, wszystko spostrzega
całościowo, tj. bez wyodrębniania szczegółów, a więc bez odróżniania od tła, np. postaci osób lub przedmiotów. Jakże wiele
podobieństw występuje tu przez analogię ze sferą duchową człowieka, który świadomie poznaje, ucząc się, a poznawszy wystarczająco
głęboko, dokonuje wyboru i aktywnie trwa w postawie serdecznego uniżenia względem Boga, którą określamy mianem dziecięctwa duchowego.
Synkretologizm
LuxDei
Czym zatem jest synkretologizm? To moja autorska forma struktury synkretyczno-logicznej obrazująca subtelną
tożsamość logiki, którą posługuję się (nieco na przekór stereotypom), odsłaniając (na przestrzeni lat) proces zmian
we własnym systemie wartości oraz akcentując niektóre jego skutki mentalne. Staram się przy tym kultywować w swej
przestrzeni twórczej: to co prawdziwe (verum), to co dobre (bonum) i to co piękne (pulchrum),
niezmiennie pozostając w zgodzie z panującym w klasycznej metafizyce chrześcijańskiej poglądem, że każdy byt jest
niesprzeczny, poznawalny i umiejscowiony w określonej strukturze rzeczywistości. A to wszystko z coraz wyraźniejszą
dla mnie korzyścią duchową. Wszak we wszystkim możemy rozwijać swoją służbę w sferze ducha. Cokolwiek bowiem nas spotyka
w życiu (bardziej lub mniej przyjemnego) może nam służyć do poszukiwania i wypełniania Woli Trójjedynego. Zatem wszystko
jest (albo może być) »walutą wieczności«, którą powinniśmy obrócić (z pożytkiem lub z wyrzeczeniem) na
»giełdzie doczesności« dla swojego i/lub czyjegoś zbawienia oraz dla chwały Boga. Dlatego, pomnażając talenty
lub miny otrzymane od Stwórcy, powinniśmy pamiętać, że czas jest tylko na jakiś czas, a głupcem jest ten, kto, znajdując jedną
jedyną, a więc wyjątkową i drogocenną perłę, nie sprzeda wszystkiego, aby ją kupić z zyskiem na wieki (por. BT, Mt 13:45-46).
Kupić z zyskiem to nabyć bez pieniędzy (por. BT, Iz 55:1-3), bo cena dla nas — grzeszników/dzieci — zawsze była niedostępna,
ale nie dla Odkupiciela, który za nas ją uiścił, abyśmy mogli dzień po dniu wchodzić w posiadanie Nieba — bez pieniędzy
i z coraz wyraźniejszą dla nas korzyścią duchową. Tym bardziej, że współczesna kultura (nie wyłączając kultury języka wypowiedzi)
została skażona subiektywizmem, relatywizmem i wulgaryzmem, a ofiarą tego wręcz narzucającego się zjawiska padła klasyczna triada platońska
obejmująca właśnie Prawdę, Dobro i Piękno. To jest wręcz zatrważające, ale dzisiaj:
Prawda już nie jest uzgodnieniem poznania z rzeczywistością, lecz »moim poglądem«...
Dobro już nie jest celem, który domaga się spełnienia, lecz »moją zachcianką«...
Piękno już nie jest doskonałością i ładem, lecz »moim gustem«...
Czy zatem można, a jeśli tak to w jaki sposób da się pogodzić dojrzały intelekt człowieka piśmiennego z jego dziecięctwem w wymiarze duchowym...
Niech próbą odpowiedzi na tak postawione pytanie będą moje synkretologizmy. A tymczasem... — Poprowadź mnie, Panie, po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje Święte Imię (por. BT, Ps 23:3). — "Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!" (BT, Ps 19:15) — "Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję" (BT, Ps 25:5).
Zawartość witryny LuxDei ma status
NON PROFIT
co oznacza, że została udostępniona bezinteresownie i może być nieodpłatnie
wykorzystywana przez Internautów zgodnie z warunkami prawnymi licencji otwartej oraz z właściwą konstrukcją prawa cytatu.
Nie wolno jednak w żaden sposób zniekształcać zarówno prozy, jak i poezji, która jest autorskim dorobkiem
anonimowego twórcy [mr].
Autor nie rości sobie żadnych praw do tekstów źródłowych, tłumaczeń (w tym plików PDF i MP3) oraz innych materiałów archiwalnych: audio/video,
z których korzystał m.in. przez Internet/YT. Prawa do nich zachowują właściwe wydawnictwa i osoby.
Autor wyraża zgodę na bezpłatne kopiowanie, m.in., jego wierszy, aforyzmów i opracowań tematycznych pod warunkiem przesłania informacji zwrotnej
(kontakt z autorem)
dotyczącej faktu wykorzystania jego dorobku edytorskiego/twórczego.
U nas, tj. na LuxDei.plRODO
nie ma zastosowania, a pliki cookies wykorzystywane są jedynie w celu
tworzenia statystyk związanych z
liczbą
odwiedzin niniejszej witryny. Odwiedzając nas akceptujesz ten fakt.
Tutaj
znajdziesz więcej informacji na temat cookies.
Nie miałem, nie mam i mieć nie zamierzam
konta na portalu społecznościowym.
LuxDei.pl
LuxDei.pl
LuxDei.pl
Fejs-bóg to bóg nowej Ery Społeczności Internetowej,
bóg ery globalnego uwikłania w Sieć, sieć uzależnienia
i zatarcia granicy między realem a wirtualem.
To wysypisko po nadprodukcji słów tego świata.